به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
ثُمَّ نادَى الصَّلاةَ جامِعَةً، فَاجْتَمَعَ النّاسُ وَ صَعِدَ الْمِنْبَرَ، فَحَمِدَ اللّهَ وَ اَثْنى عَلَیهِ
سپس ندا داد ابوبکر که امشب نماز جماعت است و مردم جمع شدند و بالای منبر رفت و حمد و ثنای خدای متعال گفت و هر چه خواست گفت
ثُمَّ قالَ: أَیهَا النّاسُ، ما هذِهِ الرِّعَةُ، وَ مَعَ كُلِّ قالَةٍ أُمْنِیةٌ؟ أَینَ كانَتْ هذِهِ الاْمانِىُّ فى عَهْدِ نَبِیكُمْ؟ فَمَنْ سَمِعَ فَلْیقُلْ، وَ مَنْ شَهِدَ فَلْیتَكَلَّمْ،
سپس گفت: ای مردم! این آرزوهایی که دارید چیست؟ این چه حالتی است که با هر سخنی آرزویی دارید؟ یعنی می‌خواهد بگوید که با این سخنان فاطمه _عَلَیهِاالسَّلَامُ_ می‌خواهید حکومت عوض شود؟ در دوران پیامبر _صَلَّى‌اللَّهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ_ این آرزوهای‌تان کجا بود؟ هر شخصی چیزهایی را که شنیده و شاهد بوده است، بگوید.
كَلاّ بَلْ هُوَ ثُعالَةٌ شَهِیدُهُ ذَنَبُهُ. لَعَنَهُ اللّهُ، وَ قَدْ لَعَنَهُ اللّهُ
در این‌جا ابوبکر شروع به توهین به امیرالمؤمنین صَلَّى‌اللَّهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ می‌کند. می‌گوید: نه چنین نیست! این روباهی _العیاذبالله_ است که شاهد او، دم اوست. خدا لعنتش کند و لعنتش کرده است.
مُرَبٍّ لِكُلِّ فِتْنَةٍ یقُولُ: كَرُّوها جَذَعَةً ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ مِنْ بَعْدِ ماهَرِمَتْ، كَأُمِّ طِحالٍ اَحَبُّ أَهْلِهَا الْغَوِىُّ
پَرورنده‌ى هر فتنه است كه مى‌گويد: آن [فتنه] را دوباره بِكِشيد بياوريد كه آشوب به پا كنيد، حال آنكه فتنه به خاموشى رفته است. او همانند "امّ طحال" است كه بهترين فرد خاندانش، فرد گمراه است.
"امّ طحال" زنی زنا کار بود که وقتی شخصی خیلی فاسد باشد، می‌گویند زناکار تر از "امّ طحال". ابوبکر این مثال را _العیاذبالله_ برای امیرالمؤمنین عَلَیهِ‌السَّلَامُ زده است.
أَلا لَوْ شِئْتُ اَنْ اَقُولَ لَقُلْتُ، وَ لَوْ تَكَلَّمْتُ لَبُحْتُ، وَ اِنِّى ساكِتٌ ما تُرِكْتُ، یسْتَعِینُونَ بِالصِّبْیةِ وَ یسْتَنْهِضُونَ النِّساءَ
ولم کنید! که اگر می‌خواستم می‌گفتم و راز را آشکار می‌کردم و تا وقتی با من کاری ندارید، ساکت هستم. از بچّه‌ها و زنان کمک می‌گیرند.
منظورش امام حسن عَلَیهِ‌السَّلَامُ و امام حسین عَلَیهِ‌السَّلَامُ و اُم إیمن هستند.
و قَدْ بَلَغَنِى ـ یا مَعْشَرَ الاْنْصارِ ـ مَقالَةُ سُفَهائِكُمْ، فَوَ اللّهِ اِنَّ اَحَقَّ النّاسِ بِلُزُومِ عَهْدِ رَسُولِ اللّهِ اَنْتُمْ، لَقَدْ جاءَكُمْ فَآوَیتُمْ وَ نَصَرْتُمْ، وَ اَنْتُمُ الْیوْمَ اَحَقُّ مَنْ لَزِمَ عَهْدَهُ
به من خبر رسیده _ای گروه انصار_ گفتار بی‌خردان‌تان که گفته‌اید چرا این فدک را گرفته‌اند؟ سزاوارترین مردم برای اجرای حرفِ پیامبر _صَلَّى‌اللَّهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ_ شما هستید! یعنی همان سخنانی که حضرت زهرا عَلَیهِاالسَّلَامُ فرمودند، را تکرار می‌کند. این حرف‌های شما عجیب است، او به سوی شما آمد و او را جای دادید و باید به عهد او را وفا کنید. یعنی حالا که من جای ایشان هستم!
وَ مَعَ ذلِكَ فَاغْدُوا عَلى اَعْطِیاتِكُمْ، فَاِنِّى لَسْتُ كاشِفا قِناعا وَ لا باسِطا ذِراعا وَ لا لِسانا اِلاّ عَلى مَنِ اسْتَحَقَّ ذلِكَ، وَ السَّلامُ
در عين حال فردا روز بياييد و هدايای‌تان را بگيريد كه من پرده‌اى را نمى‌درم و دست و زبان باز نمى‌كنم؛ مگر بر آن كه مستحق آن باشد، و السلام
وَالْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمین
|