«فَلیُبَلِّغِ الحاضِرُ الغائِبَ وَ الوالِدُ الوَلَدَ إلَی یَومِ القیامَةِ»

«پس بایسته است این سخن را حاضران به غائبان و فرزند داران به فرزندان تا برپایی رستاخیز ابلاغ کنند.»
این پیام جاودانی که پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله در روز هجده ذی الحجّة سال دهم هجری فرموده‌اند، کلّ خطابه‌ی غدیر است که ایشان با بیان این جمله، برای تمام نسل‌های مسلمان و امّت خویش، ابلاغ مضمون این خطابه را واجب فرموده‌اند. جمله‌ای به این عمومیت و با این تأکید، در هیچ اصلی از اصول، جز در خطبه‌ی غدیر که مربوط به روز غدیر و معرّفی مقام ولایت و جانشینی پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله از امیرالمؤمنین تا امام زمان علیهم السلام است، وجود ندارد. توجّه داشته باشیم ‌که پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله در این فرمان خیلی عمومی سخن فرمودند و کسی را استثنا نکرده‌اند.
به‌خصوص که قبل از این جمله فرمودند: بر هر حاضر و غائب، بر هرکسی که شاهد است یا شاهد نیست و متولّد شده یا نشده، حجّت است.
ایشان فرموده‌اند این حجّت است و سپس بر گردن تمام کسانی که تا قیام قیامت مؤمن و مسلمان هستند، وظیفه گذاشته‌اند که این پیک و پیام جاودانه را به مردم و به غائبان برسانند.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه