«هان مردمان! در خانهی خدا حج به جای آورید؛ هیچ خاندانی داخل آن نشد، مگر بینیاز شد و مژده گرفت و آن که روی از آن برتافت، بیبهره و نیازمند شد.»
حج به معنای قصد است. «حَجَّ، یَحِجُّ» یعنی «قَصَدَ، یَقصِدُ». «حُجُّوا البَیتَ»: قصد خانهی خدا کنید و خانهی خدا را زیارت کنید. یکی از بزرگترین احکام اسلام حجّ بیت است برای کسانی که استطاعت مالی و بدنی دارند. سپس میفرمایند: هیچ خاندانی وارد آن نمیشود، مگر اینکه بینیاز میشود.
«وَلاتَخَلَّفُوا عَنْهُ إلَّا بُتِرُوا»: اگر تخلّف کردند، بازایستادند، حج نرفتند و زیارت نکردند به خاطر ترس از فقر یا برای شوق به کارهایی که دارند،«وَ افْتَقَرُوا»: کارهایشان ابتر و بریده شده و نیازمند و محتاج شدند. کسانی که استطاعت مالی و بدنی دارند و حجّ بیت را آن گونه که خدا فرموده انجام میدهند، هیچوقت حجّ بیتِ آنان مایهی فقر و نیازمندی آنها نخواهد شد.