« مَعاشِرَالنّاسِ، ماوَقَفَ بِالْمَوْقِفِ مُؤْمِنٌ إلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ماسَلَفَ مِنْ ذَنْبِهِ إلی وَقْتِهِ ذالِكَ ، فَإذا انْقَضَتْ حَجَّتُهُ اسْتَأْنَفَ عَمَلَهُ . »

«هان مردمان! مؤمنی در موقف [عرفات، مشعر، مِنا] نماند، مگر این‌که خدا گناهان گذشته‌ی او را آمرزید. پس بایسته است که پس از پایان اعمال حج [با پاکی] کار خود را از سر گیرد.»
«إلَّا غَفَرَ اللهُ لَهُ» هم می‌تواند دعا باشد از جانب پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله که هیچ‌کسی در موقف نمی‌ایستد، مگر این‌که خدا او را بیامرزد، و هم می‌تواند خبر باشد. «إلی وَقْتِهِ ذالِک»: تا همین موقعی که حجّ و عمره را انجام می‌دهد، خداوند او را می‌آمرزد.
«فَإذا انْقَضَتْ حَجَّتُهُ اِسْتَأْنَفَ عَمَلَهُ»: هنگامی که حجّ او منقضی و تمام شد، گویا تمام گذشته‌ی عمرش پاک‌شده و عمل خود را از نو شروع کند.
در احادیث اسلامی - هم تشیّع و هم تسنّن - نقل کرده‌اند کسانی که حج انجام می‌دهند، مخصوصاً موقعی که تقصیر یا حلق می‌کنند، گویا خدا همه‌ی گناهان گذشته‌ی آن‌ها را می‌آمرزد. در احادیث بسیاری است که حاجی وقتی حجّش را انجام داد، زندگی دوباره‌ای را شروع می‌کند.
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله به‌طور خلاصه در این‌جا می‌فرمایند وقتی کسی در موقف قرار گرفت و مؤمن بود و حج به جا آورد، خداوند متعال تمام گناهان گذشته‌اش را می‌آمرزد. و «اِسْتَأْنَفَ عَمَلَهُ»: کارهایش را از نو شروع و تجدیدنظر کند.
این جملات نشان می‌دهد که عمل حج را خداوند ضمانت کرده که حج گزار را در هر حالی که بوده، وقتی حجّش را انجام داد بیامرزد.
البتّه شرط قبول شدن تمام اعمال، قبول ولایت و سرپرستی امیرالمؤمنین علیه‌السّلام است.
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله این جملات را در جایگاهی می‌فرمایند که علی علیه‌السّلام در کنارشان ایستاده و تمام آن‌هایی که آن‌جا هستند، حج را انجام داده اند.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه