به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
 

می آید فخر زمان، جان زمین، میر امان، می آید ابن امام، باب امام

اکنون لحظه‌ی میلاد اوست
مولودی که چشمان امام هادی علیه السّلام را روشن ساخت و خورشید جمالش، سامره را پرفروغ‌تَر و چشم دشمنان را کور تَر نمود.
مولودی که آمدنش خبر از نزدیکی امری بزرگ می‌داد و رسالتی که بردوش او بود. از این رو تمام دوران عمرشریفش تحت نظارت بی‌حدّ و حصر دشمن زمانه بود، آن قدر او را در محاصره نهادند که لقب عسکری بر او نهاده شد.
آری آمد امام عسکری علیه‌السّلام، همو که قرار بود هادی امت بعد از پدر باشد و باب آخرین حجّت حق؛ حجّتی که آمدنش نوید بخش پایان تمامی ظلم‌های ظالمان بود و غیبتش امتحان سخت مؤمنان.
و حصر امام عسکری علیه السّلام تنها بهانه‌ای بود از سوی دشمن تا نیاید آن که دشمنان را نشاید و متولّد نگردد، إبنی از ایشان و او از آن رو به حج نرفت تا پاسدار و نگاهبان دین آخرین امانت و ذخیره‌ی الهی باشد و در تمام عمر، همّت نمود تا شاه کلید نجات از مهلکه‌ی غیبت را برای مردم بازگو نموده و از انحراف‌شان پیش‌گیری نماید.
آری؛ او تبـیین‌گر أمر غیبت و راه‌دار  قافله‌ی امّت برای گذران این دوران سخت بود.

سلام خدا براو و بر اجداد گرامش                          سلام خدا بر او و فرزند برومندش

و سلام ما بر او که هنوز از پس قرن‌ها، درخشش گنبد طلایش، چشم دشمنان را کور می‌کند و آتش حسدشان را شعله‌ور، که تخریب کنند این گنبد سراسر نور را تا شاید نور خدا را این گونه خاموش سازند.
اما نور خدا خاموش نشدنی است هر چند کافران را خوش نیاید...
با عرض تبریک ایام ولادت با سعادت امام عسکری علیه‌السلام، به آستان مقدّس حضرت حجّت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف،‌ از خداوند متعال درخواست داریم که ظهور حضرتش را نزدیک بفرماید. إن‌شاءالله
مخاطب ارجمند از شما دعوت می‌نماییم که مجله الکترونیک ۱۸۴۱ را در صد چهاردهمین شماره‌اش مطالعه نمایید.