|
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
از مهین بانوی ایران سر زد از خاک عرب آفتابی کز جمالش شد عیان آیات رب
حجت حق رحمت مطلق،علی بن حسین دره التاج شرف، ماه عجم،شاه عرب
«در روز رستاخیز ندا دهنده‌ای ندا می‌دهد: کجاست زین العابدین، زینت پرستش‌گران؟ در آن هنگام، فرزندم علی‌بن‌حسین‌بن علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام را می‌بینم که صف‌ها را می‌شکافد و پیش می‌رود» (رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، بحار الانوار)
جهان شاد از داشتن انسانی که فرزند مکه و منا، زاده‌ی زمزم و صفا بود. فرزند محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله، فرزند علی مرتضی علیه‌السلام، فرزند فاطمه‌ی زهرا سلام‌الله‌علیها و فرزند کسی که با قاسطین و ناصبین مبارزه کرد. مشعل‌دار مجاهدان و مایه‌ی زینت عابدان و پرورش یافته‌ی مکتب ربّ العالمین.
او که مادرش بزرگ زنی از تبار ایران زمین و شاهزاده‌ای ایرانی بود. مادرش شهربانو که به وساطت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام آزاد شده بود، بعد از گرویدن به اسلام، چنان محبوبیتی نزد خداوند به دست آورد، که این نعمت به او ارزانی شد تا مادر نُه نفر از ائمه‌ی طاهرین علیهم‌السلام باشد.
ایشان هدایت‌گری‌های خویش را در عصر خفقان و سیاهی در قالب دعا و مناجات با خدا ارزانی می‌داشت و در عبادت و بندگی و دستگیری از نیازمندان شبیه‌ترین به جدّش علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام بود؛ قرآن را لباس زیرین و دعا را لباس رویین خود قرار داده بود.
در آن روزهای سخت و فضای پر التهاب که حکومت اموی برای امام به وجود آورده بودند، در منزل خویش مدرسه‌ای بنا کرده بودند که به دور از چشم ستم‌کاران هر سال بیش از بیست شاگرد تربیت می‌نمودند. امام سجاد علیه‌السلام بردگان و بندگانی را که از هر سو به مدینه می‌آوردند، خریداری کرده و در طول یک سال ایشان را پرورش می‌دادند و سپس در عید فطر آن‌ها را آزاد می‌نمودند. چنان که در کوتاه زمانی شهر مدینه مملو شده بود از گروهی عظیم از بندگان آزاد شده‌ی به دست ایشان. به راستی که آموختن در مکتب او پایانی ندارد. بیایید با او هم آوا شویم، در فرازی از یادگار با ارزشش صحیفه‌ی سجادیه:
«خداوندا! مرا از کسانی قرار بده که در رفاه و آسایش، تو را با کمال و اخلاص هم چون دعای مخلصان پریشان می خوانند.»(صحیفه سجادیه دعای 22)
با آروزی آن‌که امسال، جشن میلاد امام عصر علیه‌السلام را در محضر مبارک خودشان برگزار کنیم از شما مخاطبین ارجمند دعوت می‌نماییم که مجله الکترونیک ۱۸۴۱ را در صد وبیست‌ودومین شماره‌اش مطالعه نمایید.
|