سایت خطابه‌ی غدیر-صفحه ی اصلی

به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز

چه روزها که یک به یک غروب شد نیامدی
چه بغض ها که در گلو رسوب شد نیامدی
از ابتدای هفته ام در انتظار جمعه ام
صبح نه ...ظهر نه... غروب شد نیامدی
خوشی دل شیعیان زهرا سلام الله علیها، امیر کاروان عدل جهان، فرمانروای عالم تکوین، امید دل خسته دلان!
چقدر این صبح های تکراری بدون شما بی روح است. گویی طلوع هرروزه خورشید بانگ اخطاری است که باز هم نیامدی. می دانم از خود ماست که نمی آیی.
می دانم که اعمالم سر راهتان چونان دیواری شده سر به فلک. هر روزم با غفلت از یاری شما سپری می شود. بی آن که فکر زدودن غربت شما باشم صبحم را به شام می رسانم و در هیاهوی زندگی دنیا غوطه می خورم. بی آن که لحظه ای هم ناله با شما شوم و در این روزها که شاهد مصیبت اسارت اهل بیت جدتان هستید فقط با قطره ای اشک شما را یاری کنم دلم را خوش کرده ام که شما را دوست دارم.
اما به خدا دروغ نمی گویم. دوست تان دارم ولی چه کنم که در برابر نفس سرکشم خاضعم؟! چه کنم که حاضر نیستم لحظه هایم را به بهای خدمت شما بفروشم. نمی دانم چه مرضی است که سرتاسر وجودم را چونان چنگال کلاغی در هم پیچیده است؟ کاش شما را می دیدم پدر جان کاش بودی و با همین حال بدم به خانه ات می آمدم . آنقدر التماس می کردم تا دستی به سرم گذاری و حالم را دگرگون کنی. من که خود قدرت تغییر ندارم. من که آب را از سرم گذرانده ام.
نجاتبخشی می خواهم. آن قدر گناه دور و برم را گرفته که نفس توبه ندارم.
آنقدر در می زنم این خانه را
تا ببینم روی صاحب خانه را
بعضی وقت ها فکر می کنم سرنوشت ما همین است که هست اما یک لحظه به یاد این آیه از قرآن می افتم که "انهم یرونه بعیدا و نراه قریبا"
دیری است در گوش اقاقیها کلاغان
گویند آن فردای روشن دور دور است
کاش لحظه ای که می آیی با شما باشم کاش...
شما را به مطالعه مجله چهل ویکم دعوت می نماییم.