سایت خطابه‌ی غدیر-صفحه اصلی

به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز

کوثر به ظهور گوهری آوردست
زهـرای بـتـول دخـتـری آوردســت

تـا در غـم کـربـلا کـنـد مـادریـش
از بهر حسین خواهری آوردست

جمادی الاول سال ششم هجرت بود که دیدگان امیرالمؤمنین علیه السّلام با تولد دخترشان نورانی شد. دختری از تبار آفتاب و از نسل خورشید، دختری که مدینه از تولدش به خود می‌بالید، مِهر بانویی که لبان دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله را به لبخند روشن کرده بود. خواهری که حسن و حسین علیهما السلام، شاد از آمدنش سر از پای نمی‌شناختند.
و در گذر زمان ثابت شد که زینب سلام الله علیها فصاحت کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله، اُبهت و شجاعت پدرش امیر مؤمنانِ جهان و حیاء و علمِ بی کرانِ مادر را به ارث برده است.
عقیله‌ی بنی هاشم امید شب‌های حیدر و چراغ آرزوی مادر شد. این عابده‌ی فاضله، مَحرم پهلوی شکسته‌ی مادر گشت و بر فرق شکافته‌ی پدر، مرهم نهاد. او بر لخته‌های خون بیرون آمده از سینه‌ی حسن علیه السّلام گریست و بر حنجره‌ی سرخ حسین بوسه زد و پرستار دل‌های زخم دیده‌ در خرابه‌های شام شد.
شما را به مطالعه شصت و نهمین شماره مجله ۱۸۴۱ دعوت می‌كنيم.