يكى از پيش‏ بينى‏‌هاى ابوبكر و عمر درباره‏‌ى فدك، آماده ساختن مدركى جعلى براى هدف شوم‌شان بود. براى اين منظور از مطرح كردن جنبه‏‌هاى معنوى استفاده كردند كه انبيا عليهم‌‏السلام درهم و دينارى باقى نمى‏‌گذارند و فقط علم و حكمت از خود به يادگار مى‏‌گذارند، و نتيجه گرفتند كه هر چيزى از اموال دنيا از پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله باقى بماند قابل تملك نيست و صدقه است. اين حديث جعلى بصورت جمله‏‌ى «نحن معاشر الانبياء لانورث...» مطرح شد و ظاهر فريبنده‌‏اى داشت.


ظاهر فريبنده‏‌ى حديث جعلى

اين مفاهيم كه براى پردازش آن وقت زيادى صرف كرده بودند و فكرهاى متعددى براى ساختن آن كمك كرده بودند ظاهر فريبنده‌‏اى داشت، چرا كه بوى قداست و پرهيزكارى از آن استشمام مى‏‌شد. البته چون دروغگو حافظه ندارد و حديث جعلى يك حقيقت نيست كه بدان پايبند باشند، در موارد مختلفى كه اين مطلب ساختگى را مطرح كردند براحتى كلماتى كه براى اجراى اهداف‌شان مؤثر بود بدان اضافه مى‏‌كردند يا صورت آن‌را تغيير مى‌‏دادند.