سپس حضرت زهرا عليهاالسلام فرمودند: آن‌چه براى خدا است براى پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله مى‏‌شود و آن‌چه براى پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله است براى ذوى‏ القربى مى‏‌شود و ذوى القربى ما هستيم. خداوند مى‏‌فرمايد: «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبى».
ابوبكر نگاهى به عمر كرد و گفت: تو چه مى‏‌گویى؟! عمر گفت: پس يتيمان و مساكين و ابناء السبيل كيانند؟ حضرت فرمود: يتيمان بايد از كسانى باشند كه به خدا و پيامبر و ذوى‏ القربى ايمان داشته باشند. مساكين هم كسانى باشند كه در دنيا و آخرت با آنان باشند. ابن السبيل هم بايد راه آنان را بپيمايد.
عمر گفت: بنابراين خمس و غنيمت همگى براى شما و دوستان و شيعيان شما است؟ حضرت فرمود: فدك را خداوند براى من و فرزندانم قرار داده و براى دوستان و شيعيان ما قرار نداده است، ولى خمس را براى ما و دوستان و شيعيان‌مان قسمت نموده همانطور كه در كتاب خداوند آورده است.
عمر گفت: پس براى مهاجرين و انصار و تابعين چه مى‏‌ماند؟ فرمود: اگر آنان هم از دوستان و شيعيان ما بودند زكات و صدقاتى كه خداوند در قرآن واجب نموده و تقسيم آن‌را بيان فرموده به آنان تعلق مى‏‌گيرد. خداوند عزوجل مى‏ فرمايد: «إِنَّمَا الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَ الْمَساكينِ وَ الْعامِلينَ عَلَيْها وَ الْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَ فِى الرِّقابِ...».


چرا فقط از فاطمه سلام‌الله‌علیها دليل مى‏‌خواهند؟ عنوان مقاله‌ بعدی است.