«لا حَلالَ إلّا ما أحَلَّهُ اللهُ وَ رَسُولُهُ وَ هُمَ، وَ لا حَرامَ إلّا ما حَرَّمَهُ اللهُ عَلَیْکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ هُمْ»

«روا نیست مگر آنچه که خدا و رسول او و امامان روا دانند و ناروا نیست مگر آنچه آنان ناروا دانند.»
در حلال و حرام، سخن خداوند و پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و اهل‌بیت علیهم السّلام یکی است. شارع مقدّس و قانون‌گذار خداوند است و او ملاک حلال و حرام را قرار می‌دهد. قانون آوری از جانب خدای متعال، کار پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله است.
ادامه‌ی تبلیغ، قانون و نگهداری آن، مربوط به اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم السّلام است. خدا متعال مقنِّن و شارع است. پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله قانون آور بوده و ائمّه علیهم السّلام نگهبانان قانون هستند. پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله در این‌جا می‌خواهند عصمت کبری و کلّی خود و اهل‌بیت علیهم السّلام را اثبات فرمایند.
«لا حَلالَ إلّا ما أحَلَّهُ اللهُ وَ رَسُولُهُ وَ هُمَ» یعنی خدا، پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و اهل‌بیت علیهم السلام هرچه را حلال و حرام اعلام کنند، یکی است. 
رسول خدا صلی‌الله علیه و آله و اهل‌بیت علیهم السّلام کلامشان از یک ناحیه و آن، خداوند متعال است، ولی گاهی واژه‌ها و الفاظ فرق می‌کنند.
آنچه را که خدا فرموده، الفاظش به‌صورت قرآن یا حدیث قدسی است. آنچه پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و ائمّه علیهم السّلام می‌فرمایند، به‌صورت حدیث است.
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله در این جمله به‌صورت قطع و یقین و گسترده، تمام احکامی که اهل‌بیت علیهم السّلام بیان می‌فرمایند را تأیید فرموده و آن‌ها را معصوم به عصمت الاهی می‌دانند.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه