دل نوشته
|
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
عاشق خدا
هممون گاهی میرسه که عرصه برامون تنگ میشه. حس می کنیم دنیا به آخر رسیده. همه چی تموم شده. بَسِّمونه دیگه.
یه بنده خدایی هست که همیشه اینو میگه؛ میگه ما اگه به اون کسی که اون بالاست اطمینان قلبی داشته باشیم و بدونیم که حتی کوچک تر از دانه ی خردلی به کسی ظلم نمی کنه و تنها کسیه که خیر می خواد واسه آدم، خودشم به خاطر این حس یقین و اطمینانی که بهش داریم، تحمل مصائب و مشکلات زندگی رو واسمون آسون می کنه.
میگه وقتی خدایی باشی، وقتی غیر از اون کسی رو محرم رازت ندونی، تو شرایط بدِ روحیت به دیگرانی که حتی خودشونو بنده ی خدا نمیدونن، پناه نبری و خودش رو مأمن بدونی، همین خدا؛ دلتو، روحتو، جسمتو و وجودتو آروم می کنه.
ما هرچی مشکل داریم از عدم شناخت خالقمونه. از عدم معرفت صحیحه. از عدم اطمینان به خداست.
بیایم یکمی فکر کنیم به این که با کی داریم معامله می کنیم و طرف حسابمون کیه.
به این که خودمونو با اتکا به قدرت لایتناهی خدا قوی کنیم و مشکلات به راحتی ما رو از پا در نیاره.
خدایا ما قدمامون سسته، خودت به گام هامون رمق بده تا در راه تو و پیامبر و امامانت قدم برداریم.
یا اللهُ یا رحمنُ یا رحیم
|
تاریخ درج: 26/08/1392 | کد مطلب: 1 | تعداد نظرات: 1 | تعداد بازدید: 3043