معرفی علما و اصحاب
|
به نام خداوند همه مِهرمِهر وَرز
uplo/moarefi-olama.jpg)
شب از نیمه گذشته بود. علامه محمد تقی مجلسی در کنج خانه و در تاریکی شب به نماز ایستاده بود. او از شاگردان شیخ بهایی و و از علمای به نام آن دوران بود و در اصفهان می زیست. زمین و آسمان عبادت بنده ی خداوند را نظاره گر بودند که به ناگاه نوری در دل تاریک شب سینه اش را روشن نمود و حال غریبی به او دست داد.
احساس کرد که آن لحظه، لحظه ی بزرگی است. لحظه ای که به خدا نزدیک شده است، لحظه ی استجابت دعا، پس دست ها را به سوی آسمان بلند کرد.
دلش روشن بود که در آن لحظه هرچه از خالقش بخواهد برآورده می شود. به امور دنیا و آخرت اندیشید و آن که چه چیز از خداوند بخواهد.
هنوز کلامی بر زبان نرانده بود که صدای گریه ی نوزادش محمد باقر بلند شد گویی از پدر می خواست که او را فراموش نکند. پدر لَختی درنگ کرد، دوباره دست ها را به آسمان بلند کرد و در حق کودکش این گونه دعا کرد:
«اِلهی به حَق مُحمّد و آل مُحمّد صلّی الله علیه و آله و سلّم این طفل را مروّج به دین خود و نشر کننده ی احکام سید رسولانت قرار بده، او را در دنیا و آخرت هدایت کن و به توفیقاتی برسان که انتهایی برای آن نباشد».
محمد باقر مجلسی از ابتدای کودکی در محضر پدر و بعد نزد سایر علمای بزرگ کسب علم کرد. در چهارده سالگی اجازه ی روایت حدیث گرفت.
با آن که در سنین جوانی بود، چنان در علوم مهارت پیدا کرده بود که احدی از علمای زمانش به آن نرسیده بود.
علامه محمد باقر مجلسی کم کم در میان مردم عامه نیز جای پیدا کرد. بیان شیوا و رسایش هر کسی را به خود جذب می کرد.
به قاضی عادل و حاکم در مشاجرات دعاوی تبدیل شد. با سخنان زیبای خود مردم را از میخانه ها و قهوه خانه ها به مساجد کشید.
ایشان شروع به تألیف کتاب به زبان فارسی نمود تا عامه ی مردم بتوانند به متون دینی و حدیث دست پیدا کنند.
کلام رسا و علم ایشان، او را به دربار شاه سلطان حسین صفوی برد. علامه محمد باقر مجلسی تلاش کرد دربار شاه صفوی را از فساد و گناه پاک کند.
ایشان فردی درباری نبودند، بلکه تلاش کردند که دربار صفویه که نام شیعی داشت را با فرهنگ شیعه نیز آشنا سازد.
با تشویق علامه مجلسی، شاه سلطان حسین نیز در راه تبلیغ دین و تألیف کتاب بزرگ «بحار الأنوار» کمک های زیادی کرد.(1)
خود علامه محمد باقر مجلسی درباره ی تهیه کتاب بحار الأنوار می گوید:
«با خود اندیشیدم که باید گهر های گران بهای اهل بیت علیهم السّلام را از اطراف جمع کنم تا تمام شیعیان و مسلمانان بتوانند از آن استفاده نمایند.
به مطالعه ی کتاب های معروف، پس از آن جمع آوری کتب متروک مانده روی آوردم. هرجا نسخه ی حدیثی بود، سراغ گرفتم.
شرق و غرب را جویا شدم و هزاران نفر مرا در این امر یاری کردند.
این گونه کتاب بحار الأنوار در سه هزار باب در صد وده جلد تهیه شد که بزرگ ترین دایره المعارف شیعه محسوب می شود.»(2)
سر انجام این عالم بزرگ در بیست و هفتم رمضان سال 1111 هجری قمری در اصفهان وفات یافت و درکنار پدر بزرگوارش، محمد تقی مجلسی، به خاک سپرده شد.
روحش با اولیاء خدا هم نشین باد.
منابع:
1) رساله ی مجلسی صفحه 58
2) زندگینامه ی علامه ی مجلسی
|
تاریخ درج: 12/01/1393 | کد مطلب: 12 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 2785