سيستم حکومت بشری پیامبران علیهم السّلام
|
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
سيستم حکومت بشری پیامبران علیهم السّلام
در ادامه ی درس گذشته، مواردی از خطابه ی غدیر که راجع به نبوّت آمده است را بیان می کنیم:
رسول خدا صلّی الله علیه وآله وسلّم در بخش اول خطبه ی غدیر می فرمایند:
«أَحْمَدُهُ كَثيراً وَ أَشْكُرُهُ دائماً عَلَي السَّرّاءِ و الضَّرّاءِ وَ الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ، وَ أُومِنُ بِهِ و بِمَلائكَتِهِ وكُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ.» [1]
«او را ستایش فراوان و سپاس جاودانه می گویم، در شادی ورنج و آسایش و سختی و به او و فرشتگان و نبشته ها و فرستاده هایش ایمان داشته... »
در سيستم هاي حکومت بشري، اساساً حُکم پادشاه غير از حُکم رعيت و ساير مردم محسوب می شده است و از قانون رعيت جدا بوده است.
پيامبران، اسوه ی کمال و تمام عبوديت خداوند هستند؛ چون در تمام احکام با مردم شريک اند و در عین حال تکاليف سخت تری نیز دارند.
يکي از آن مواردي که با مردم شريک اند، ايمان و اقرار به محتواي دين است؛ لذا در ادامه ی حمدشان مي فرمايند: «وَ أُومِنُ بِهِ و بِمَلائكَتِهِ وكُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ. »
«أَسْمَعُ لاِمْرِهِ وَاُطيعُ وَ أُبادِرُ إِلي كُلِّ ما يَرْضاهُ. »[2]
«فرمان او را گردن می گذارم و اطاعت می کنم و به سوی هر آن چه مایه ی خشنودی اوست، می شتابم.»
امرش را مي شنوم و اطاعت مي کنم و براي به دست آوردن رضايت خدا مبادرت و دقت مي کنم؛ یعنی نه تنها در تکليف بندگي خدا با مردم شریک ام؛ بلکه بايد سعي کنم اين بندگي را به مراتب بهتر به جا آورم و در انجام آن سبقت بگيرم.
«وَ أَسْتَسْلِمُ لِما قَضاهُ، رَغْبَةً في طاعَتِهِ وَ خَوْفاً مِنْ عُقُوبَتِه.» [3]
«و به حکم و فرمان او تسلیم می شوم، چرا که به فرمان بری او شایق و از کیفر او ترسانم.»
|
تاریخ درج: 29/03/1393 | کد مطلب: 2 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 1908