معرفی دشمنان
|
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
حرمت شکن حریم پیامبر صلّی الله علیه و آله
صدای قدم هایشان، کوچه های مدینه را می لرزاند. افکار شوم شان فضای شهر را مسموم کرده بود. به در خانه ی رسول خدا صلّی الله علیه و آله می رفتند و تنها هدفشان، آوردن علیّ بن ابی طالب علیه السّلام به مسجد و گرفتن بیعت از او به هر طریق بود. برای محکم کردن پایه های خلافت خود، احتیاج به تأیید علی علیه السّلام داشتند . در ذهن بیمار خود، گاه به کشتن مولای متقیان نیز می اندیشیدند. اگر راه چاره ای نداشتند، این آخرین گزینه بود.
به در خانه ی فاطمه سلام الله علیها رسیدند. بر در کوفتند و اهل منزل در را نگشودند. آن چه پس از آن اتفاق افتاد چنان است که تاریخ نیز جرأت ندارد آن را به صراحت بر زبان راند. در میان آن روسیاهان تاریخ، از مغیره سخن می گوییم. او که بر در نیم سوخته ای کوفت که جبرئیل نیز بی اجازه در آن وارد نمی شد.
قدم به خانه ای نهاد که خانه ی آرامش رسول خدا صلّی الله علیه و آله بود . ریسمان بر گردن بزرگ مردی بست که رسول خدا صلّی الله علیه و آله بر آن بوسه زده بود و زنجیر به دستانی بست که خیبر را از جای برکنده بود .
و چه بر شیر مرد عرب، علی علیه السّلام گذشت که در میان خانه و در جلوی چشمان دختر رسول خدا علیهما السّلام، او را کشان کشان بردند.
و بر دردانه ی رسول خدا علیهما السّلام چه گذشت. بارها خود را سپر علی علیه السّلام کرد با این گمان که این دژخیمان هر چه باشند دست بر دختر رسول خدا بلند نمی کنند ولی امان از دل هایی که سیاه شده بود.
پیغمبری که عمری، غمخوار امتش بود روی کبود زهرا، اجر نبوتش بود؟
بانوی اسلام، با بدن خونین، لحظه ای دست از دامن همسر نکشید و شیون کنان از خانه خارج شدند. این مغیره بود که این بار در کوچه های مدینه سیلی بر صورت فاطمه سلام الله علیها زد آن گونه که بانوی اسلام کمر خم کرد و در میان شیون کودکانش بر زمین افتاد و بلند نشد.(1) و چه بر کوچه های مدینه گذشت که سخت بود تحمل سنگینی نگاه نگران علی علیه السّلام که بر همسر بر خاک افتاده اش دوخته شده بود و صدای گریه ی حسن، حسین و زینب علیهم السّلام که گوش کوچه را کر کرده بود.
مغیره بن شعبه ابن ابی عامر بن مسعود از قبیله ی ثقیف بود. چون بین او و گروهی از جوانان قومش اختلاف افتاد آنان را از حسادت کشت و با اموال آن ها به مدینه فرار کرد . به نزد رسول خدا صلّی الله آمد و اسلام را پذیرفت و اموال غصبی را به پیامبر عرضه کرد .
پیامبر اموال را نپذیرفتند ولی برای مغیره دعا کردند که خدا از گناهان پیش از اسلامش بگذرد. مغیره که این گونه با خدعه اسلام را پذیرفت، مردی بود که حق را با باطل مخلوط می کرد.(2)
مغیره از زمان پیامبر صلّی الله علیه و آله، با أمیرالمؤمنین علی علیه السّلام، کینه داشت و پس از رحلت پیامبر صلّی الله علیه و آله ، تمام سعی خود را کرد که مانع خلافت علی علیه السّلام شود. او که مردی حیله گر و مکار بود، در جریان سقیفه و به خلافت رساندن ابوبکر، بسیار فعال بود و در تمام جریان های سیاسی و پشت پرده ی آن دوران حضور داشت. در زمان خلافت عمر، والی کوفه بود و به خاطر اعمال منافی عفت از کار برکنار شد؛ هرچند عمر او را از سنگسار نجات داد.
تا پایان امامت علی علیه السّلام، از سیاست کناره گیری کرد ولی با روی کار آمدن معاویه، بار دیگر حاکم کوفه شد. او اولین کسی بود که معاویه را به بیعت گرفتن برای یزید تشویق کرد و با سی هزار دینار از ده نفر از کوفیان برایش بیعت گرفت تا در قتل امام حسین علیه السّلام و واقعه ی عاشورا نیز دخیل باشد.(3)
امام حسن علیه السّلام در حضور معاویه به مغیره فرمودند:
« همانا تو مغیره دشمن خدا و تکذیب کننده ی رسول خدا صلّی الله علیه و آله هستی. تو زنا کاری و واجب است که حد خدا در مورد تو اجرا شود. تو بودی که فاطمه ی زهرا سلام الله علیها را کتک زدی و بدن او را خون آلود کردی، آن چنان که آن مظلومه، جنین خود را سقط نمودند تا بدین وسیله رسول خدا صلّی الله علیه و آله را خوار نمایی و فرمانش را مخالفت ورزی و حرمتش را هتک کنی، در حالی که رسول خدا صلّی الله علیه و آله به او فرموده بود که تو سرور زنان بهشتی. به خدا قسم که سرانجام تو آتش است. »(4)
مغیره تا پایان عمرش بر حکومت کوفه باقی ماند و سرانجام در حدود سال 50هجری قمری در سن هفتاد سالگی بر اثر طاعون بیمار شد و می گویند تا آخرین لحظات عمر، از آن چه بر سر دختر رسول خدا و أمیرالمؤمنین علی علیهم السّلام آورده بود پشیمان نشد.(5)
منابع:
(1)بحار الانوار جلد 30
(2)شرح نهج البلاغه
(3) بیت الاحزان صفحه 144
(4) بحار الانوار جلد 43- کوثر ولایت ،عبدالرحیم موگهی
(5) ناسخ التواریخ جلد 2
|
تاریخ درج: 28/11/1393 | کد مطلب: 13 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 2119