سخنرانی هفته
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
در این سخنرانی به موارد زیر پرداخته شده است.
1. رابطهی عبوديت و ربوبيت از نوع «نسبت ِتقابل ِتضايفي» است؛ همانند نسبت پدری و پسري است كه تا پدر نباشد، پسر نيست و تا پسر نباشد، پدر نيست.
2. تشکیک در عبودیت در فلسفه؛ اصطلاحي هست به نام تشكيك. مثالی برای تشكيك اين است كه مثلاً لامپي 40 وات است و يک پروژكتور 1000 وات.
همه در روشن بودن يكساناند؛ اما در شدت نور نه. نور آنها تشكيكي است.
3. عبوديت، بندگی در مقابل خداي بيساحل و بي مرز خواهد بود. اگر من در مقابل خداوند ده درجه عبوديت دارم، كافي نيست. يكي- كه عالم رباني است- بيست درجه از آن را دارد؛ امام عصر عجل الله- تعالی- فرجه هزار درجه.
4.دين مي گويد: عبوديت خطّ است؛ خطّش هم زيگزاگي و افقي نيست؛ بلكه مستقيم و رو به بالاست.
5. پيغمبر صلي الله عليه و آله عبوديتش يك عدد است که بی نهایت صفر دارد و تازه باز هم جاي ترقي دارد. در جهان مكتبي نيست كه در آن انسان بتواند، در مسير تكامل، اين همه پرش كند و از اصول اعتقادی آن اين باشد كه تكامل حد ندارد.
6. ربوبيت بینهایت؛ بحث بعدي معناي لغوي «ربّ» است. بعد از خداوند متعال، آن كه ما را تربيت ميكند، پيغمبر و اميرالمؤمنين و ائمهي طاهرين صلوات الله عليهم اجمعين اند؛ البته هيچ گونه سنخيتي بين خدا و خلق (حتّي پيغمبر اكرم صلی الله علیه و آله) وجود ندارد.
7. تواضع در عبودیت؛ تكبّر و استكبار ضدّ عبوديت و تواضع جلوهی عبوديت است.
8. بررسی روایت تواضع در مورد ائمه علیهم السلام به خصوص امام حسین علیه السلام
|
|
تاریخ درج: 28/11/1393 | کد مطلب: 14 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 2322