![Title]( "Title")
معرفی دشمنان
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
شمشیر شیطان
پیامبر او را مأمور کرده بود تا نزد قبیله جذیمه برود و آنان را به اسلام دعوت کند و احکام اسلام را به تازه مسلمانان بیاموزد. خالد از قدیم با قبیله ی جذیمه و مردمانش مشکل داشت و از عهد جاهلیت کینه ی آنان را به دل گرفته بود برای همین زمانی که به آن جا رسید طاقت نیاورد و به بهانه ای جزیی عده ای از مسلمانان و غیر مسلمانان قبیله را کشت و اموال ایشان را غارت نمود. خبر این جنایت را به رسول خدا رساندند رسول خدا صلی الله علیه و آله در حالی که بسیار غمگین بودند دست ها را به سوی آسمان بلند کردند و سه بار تکرار نمودند: «من از رفتار خالد بیزارم» و سپس امیرالمؤمنین علی علیه السلام را برای دل جویی از قبیله ی جذیمه به سویشان فرستادند و با عدالت امیرالمؤمنین تمامی خون بها و خسارات ایشان پرداخت شد.(1)
خالد بن ولید از طایفه ی بنی محزوم از قبایل قریش بود . پدرش ولید بن مغیره سرسخت ترین دشمنان اسلام بود و خود خالد در تمامی جنگ ها علیه پیامبر شرکت کرده بود . او باعث شکست مسلمانان در جنگ احد بود و در ترور پیامبرصلی الله علیه و آله در تبوک شرکت داشت ولی پس از صلح حدیبه به مسلمانان پیوست.(2)
او در جنگ موته در سپاه اسلام بود و بی لیاقتی او باعث کشته شدن سرداران سپاه اسلام شد و در آخر خود از صحنه ی جنگ فرار کرد ولی عجب که قلم پردازان اهل سنت او سیف الاسلام می نامند چون هنگامی که اسلام آورد به پیامبر قول داد که این شمشیر که تا کنون برنده ترین شمشیر بر علیه اسلام بوده از امروز در خدمت اسلام باشد. (3) وشاید خیلی عجیب نباشد که خالد بن ولید عهد خود را شکست و جزو اولین کسانی بود که پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله در جریان سقیفه با شدت از ابوبکر حمایت و طرفداری کرد.
خالد بن ولید به همراه خلیفه دوم برای بیعت گرفتن از امیر المؤمنین علی علیه السلام به پشت خانه ی مولا آمد وهم او بود که برای آتش زدن درب خانه ی وحی هیزم آورد و درب خانه ی دختر رسول خداصلی الله علیه و آله را به آتش کشید.(4)
خالد بن ولید با اصرار بر توطئه ی قتل امیرالمؤمنین و قصد اجرای آن دشمنی خویش را بیشتر از قبل با خانواده ی اهل بیت علیهم السلام علنی کرد. هرچند مولای متقیان خود به تنهایی شمشیر از دست او گرفت و او را ناکام گذاشت.(5)
ابوبکر در تمام دوران خلافتش از خالد حمایت کرد حتی جلوی حکم قصاص و سنگسار او را گرفت ولی با مرگ ابوبکر دوران خوش اونیز به پایان رسید.
در زمان خلافت خلیفه دوم، عمر او را از سمت خود عزل کرد و دستور داد اموالش را مصادره نمایند. خالد بن ولید که در سال های پایانی عمر خود به سر می برد به مدینه باز گشت و کمی بعد بر اثر بیماری در آخرین روز ماه ربیع الثانی سال 21 هجری در سن 60 سالگی مرد. می گویند خلیفه دوم در تشیع جنازه ی او حاضر شد و او را شبیه ترین افراد به خود نامید.(6)
منابع:
(1)تاریخ طبری – جلد دوم
(2)بحار الانوار –جلد 21
(3)علامه شوشتری
(4)کتاب سلیم – صفحه 560- هجوم و آتش زدن خانه ی امیرالمؤمنین علیه السلام
(5)اسرار آل محمد- ترجمه ی کتاب سلیم
(6)ابن عساکر – تاریخ مدینه و دمشق- جلد 16
|
تاریخ درج: 30/04/1394 | کد مطلب: 10 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 2034