خطابهی غدیر
معرفی خطابه
مقدمه
متن و قرائت
ویکی خطابه
مقالات پژوهشی
کتابخانه غدیر
شرح صوتی
درس هایی از خطابه
درس های صوتی خطابه
ترجمه منظوم
کتاب سروش آفتاب
برکه بی ساحل
خطبهی فدک
معرفی خطبهی فدک
مقدمه شکوه یاس
متن و قرائت
مباحث جامع فدک
ویکی خطبهی فدک
شرح صوتی
ملحقات خطبهی فدک
لغات ملحقات
لغات خطبه
شکوه یاس دیجیتال
آزمون حفظ
آیین نامه
ثبتنام آزمون خطابهی غدیر
ثبتنام آزمون خطبهی فدک
آزمون حفظ خانوادگی
تاریخ برگزاری دورههای مختلف
نفرات برتر غدیر
نفرات برتر فدک
مجله الکترونیک 1841
معرفی مجله
آرشیو مجلات
آرشیو موضوعی مجلات
عضویت در مجله
اسامی برندگان مجله
دسترسی به آخرین شماره
پرسش و پاسخ
ارسال سوالات اعتقادی
نحوه تبلیغ خطابه
نحوه نذر خطابهی غدیر
آرشیو سوالات
مسابقات آنلاین
مسابقات آنلاین 1841
مسابقات کتابخوانی
اسامی برندگان
آرشیو مسابقات
فرزندان غدیری
مسابقه حفظ سلام زیارت
کتاب قصه دیجیتال
شگفتیهای آفرینش
رنگ آمیزی
جدول کلمات
نامهای به پدر مهریان
کاردستی
معرفی سورههای قرآن
شعر
نوا و نما
گالری تصاویر
سخنرانی با موضوعات مختلف
سرودهای استودیویی
آرشیو پخش زنده
کلیپهای ویدیویی
باشگاه مبلغان
باشگاه مبلغان
محتوایی برای یک جشن
آرشیو مطالب روزانه
ویژهنامه
گالری آداب مهمانی
گالری روزشمار غدیر
آکادمی غدیر و فدک
نرم افزار موبایل
Open Menu
خطابهی غدیر
خطبهی فدک
آزمون حفظ
مجله ۱۸۴۱
پرسش و پاسخ
باشگاه مُبلغان
مسابقات آنلاین
فرزندان غدیری
نوا و نما
فروشگاه آنلاین
نرم افزار
مطلب
»
صفحه اصلی ماژول مطلب
مقاله
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
چگونه پیمان شکستند؟
اگر چنان كه مي گويند، جمعيت كثيري بالغ بر صد و بيست هزار نفر، در غدير با اميرالمؤمنين عليه السلام
بيعت
نموده اند چگونه امكان دارد كه اين جمعيّت در كم تر از سه ماه
بيعت
خود را فراموش كرده، پيمان خود را بشكنند و با غير علي عليه السلام
بيعت
نمايند؟
اصولاً ثبات و پايداري عامه مردم به میزان ایمان آنان بستگی دارد و اگر به آزمون سختي مبتلا شوند مي لغزند و کوتاهي مي کنند؛ مانند گوساله پرستي قوم حضرت موسي توسط سامري که به خاطر چند روز غيبت آن حضرت اتفاق افتاد.
اصل داستان غدير، صدور حديث غدير و
بيعت
با اميرالمؤمنين عليه السلام هرگز قابل تشكيك نيست چرا كه در بسياري از كتب شيعي و سني آمده است.
برخي از اسناد اين نقل با مراجعه به كتاب الغدير، عبقات الانوار، احقاق الحق و المراجعات، قابل دستيابي است؛ مثلاً در مورد
بيعت
و تهنيت بر امام علي عليه السلام، محمد بن جرير طبري داستاني را نقل كرده است و از جمله سخنان خليفه ي اول و دوم را در تهنيت به اميرالمؤمنين عليه السلام آورده است كه در تبريك به اميرالمؤمنين عليه السلام گفته اند:
«أصبَحتَ وَ أمسَيتَ يَا بنَ اَبي طالِب، مَوْلايَ وَ مَوْلي كُلِّ مُؤمِنٍ وَ مُؤمِنَةٍ»
: «اي پسر ابوطالب، براي هميشه مولاي من و مولاي هر مرد و زن گشتي»
شواهد تاريخي ديگري نيز از وقوع اين جريان و دلالت آن بر ولايت و سرپرستي و جانشيني اميرالمؤمنين عليه السلام حكايت مي كنند. از جمله روايات وارد شده در مورد شأن نزول آيه ي
«سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ»
پس از
واقعه ي غدير
.
بسياري از مردم كه در غدير خم با اميرالمؤمنين عليه السلام
بيعت
كردند، در زمان رحلت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله در مدينه نبودند و در جريان سقيفه قرار نگرفتند و در بي خبري مانده، جو حاکم را پذيرفتند . برخي از قبايل نيز حکومت ابوبکر را نپذيرفتند و از پرداخت زکات خودداري نمودند که حکومت با آنان مقابله کرد و بسياري را به عنوان ارتداد و خروج از دين کشت. اين حوادث تحت عنوان «اهل رده » در کتاب هاي تاريخ ثبت شده است.
معيار دقيقي براي سنجش ميزان موافقت و مشاركت مردم (حاضر در مدينه) با جريان انتخاب ابوبكر در دست نيست . بنابر مدارك تاريخي ابتدا انصار براي گفت و گو در محلي به نام « سقيفه ي بني ساعده » اجتماع كرده بودند كه برخي از مهاجران از اين جريان مطلع شدند و خود را به سقيفه رساندند.
مذاكرات نقل شده در تاريخ از جريان سقيفه از وجود جو ارعاب و تهديد عليه مخالفان خبر مي دهد تا جايي كه بنا بر نقل طبري و ابن هشام، سعد بن عباده رييس انصار مورد تهديد قرار گرفت . پس از آن كه عدهاي از مهاجران از انصار در سقيفه
بيعت
گرفتند، به همراهي برخي ياران خود در مدينه به راه افتادند و با جوي مشابه آن چه كه گفته شد، به
بيعت
گرفتن از مردم پرداختند تا آن جا كه خليفه ي دوم جريان خلافت ابوبكر را امري عجولانه و بدون انديشه توصيف مي كند و مي گويد:
« اِنَّ بَيْعَةَ اَبي بَکْرٍ کانَتْ فَلْتَةً. »
موارد متعددي از اجبار به
بيعت
و برخورد با مخالفان اين جريان را مي توان ديد.
نكته ي مهمّ ديگر در اين باب توجه به نظام قبيله اي عرب است. در اين نظام يك قبيله تصميم هاي اساسي خود را بر عهدهي رييس قبيله نهاده از او پيروي مي كند .
بر اين اساس در جريان سقيفه نيز هنگامي كه بزرگان برخي قبائل با تطميع يا تهديد با خليفه
بيعت
كردند، قبيله ي خويش را نيز به دنبال مي كشاندند .
حتي با وجود چنين جوي عده اي از بزرگان اصحاب در مقابل
بيعت
با ابوبكر تا مدّت مديدي مقاومت نمودند . از ميان اين عده به جز امير المؤمنين عليه السلام مي توان به سلمان فارسي, ابوذر غفاري, طلحه و زبير بن عوام اشاره نمود.
متأسفانه جو حاکم برجامعه بعد از رحلت پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله که جوي عليه مدافعان امير المؤمنين علیه السلام بود و نيز منع نشر حديث و گفتار پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله توسط دستگاه حاکم که در حدود 90 سال به طول انجاميد، باعث شد تا مردم سخنان سرنوشت ساز پيامبرشان را در روز غدير به فراموشي بسپارند و به تبع آن پيمان خود را نيز فراموش کنند.
در تاريخ آمده است که وقتي حضرت امير المؤمنين عليه السلام به هم راه حضرت زهرا سلام الله عليها و حسنين عليهما السلام براي طلب کمک به در خانه ي انصار مي رفتند، آن ها مي گفتند که ما چون با ابوبکر
بيعت
کرده ايم، نمي توانيم
بيعت
خود را بشکنيم؛ زيرا عرب اگر سخني مي گفت: پاي سخنش مي ايستاد ولو کشته مي شد!! چه گفته اش حق بود يا باطل .در اين مورد هم چون با ابوبکر
بيعت
کرده بودند ولو پشيمان بودند ، ديگر راهي براي بازگشت نداشتند!
تاریخ درج: 30/04/1394 | کد مطلب: 7 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 2119
چگونه،پیمان،شکستند،سامری،الغدیر،عبقات،الانوار،جمعی
بد
متوسط
خوب
خیلی خوب
عالی
نظرات:
پاسخ به:
نظر مستقیم
عنوان شما:
نظر: