![Title]( "Title")
معرفی دشمنان
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
ولید بن عبدالملک بن مروان بن حکم
مروان بن حکم پنجمین خلیفه‌ی اموی و دومین خلیفه مروانی بود. او در دوران حکومت خویش دو پسرش عبدالملک و عبدالعزیز را به ترتیب جانشین خود قرار داد.
دو پسر در زمان حکومت پدر با هم به رقابت پرداختند. عبدالعزیز پسر کوچک تر، ولایت عهدی خود را در ازای حکومت مصر به ولید برادرزاده ی خود واگذار کرد. مادر ولید، ولاده دختر عبان بن جزء حارث بود. ولید در سال ۵۲ هجری قمری در خانه ی عبدالملک در محله‌ی بنی حدیله ی شهر مدینه به دنیا آمد.
در دوران حکومت پدر، ولید امیر الحاج بود و سرانجام در پانزدهم یا دهم شوال سال ۸۶ هجری قمری با مرگ پدرش عبدالملک بن مروان به حکومت رسید و ششمین خلیفه ی اموی نام گرفت. ولید در همان روز از مردم برای خود بیعت گرفت، او بر منبر مسجد دمشق رفت و مردم را تهدید نمود. پس از آن خبر مرگ پدر را به حجاج بن یوسف ثقفی داد تا بر مردم اعلام نماید. ولید در سال ۸۷ هشام بن اسماعیل مخزومی را از ولایت مدینه عزل کرد و دستور داد مردم مدینه به او توهین کنند. بر خلاف تصور ولید و حتی خود هشام، امام سجاد علیه السّلام فرزندان و خویشانش را از هر گونه تعرض به هشام منع کردند (الطبقات الکبری- ابن سعد- جلد پنجم).
بیشتر خلافت ولید به لشکرکشی های فراوان گذشت. او علاقه‌ی زیادی به ساختن عمارت و معماری‌های زیبا داشت. در سال ۸۷ هجری قمری تصمیم گرفت در محل کلیسای یوحنا مسجد جامع دمشق را بسازد. همان زمان تصمیم گرفت مسجد النبی صلّی الله علیه و آله را باز سازی کند.
او ثروت هنگفتی را صرف ساخت و ساز مسجد الحرام و بازسازی مسجد النبی کرد. در سال نود و یک هجری قمری برای بررسی ساخت و سازها عازم حج شد . ولید به عنوان خلیفه وارد مدینه شد و به مردم هدایایی داد ولی در هنگامی که خواست به عنوان خلیفه نماز جمعه بخواند بر خلاف سنت، خطبه را نشسته خواند و بر خلاف معمول خطبه را بدون حمد و ثنای خداوند خواند (تاریخ یعقوبی- جلد اول).
هنگامی که به دمشق برگشت، خواست کلسیای یوحنا و بقایای آن را تخریب کند تا مسجد رویایی دمشق را تکمیل کند. از این رو از مسیحیان خواست در مقابل ثروت فراوانی کلسیا را به او ببخشند و چون آنان نپذیرفتند ولید خود به شخصه جلو رفته و با پتکی در دست شروع به تخریب دیوارهای کلیسا کرد و پس از آن کارگران را به تخریب آن تشویق نمود و به این ترتیب کلیسا را تخریب و به مسجد افزودند.
همچنین به دستور ولید ستون های کلیسای با شکوه مریم در انطاکیه را کنده و از راه دریا به دمشق فرستادند و در مسجد دمشق از آن استفاده کردند ( فتوح البلدان – احمد بن یحیی بلاذری- جلد اول). ولید که حاکمی ظالم و بی خرد بود کشتن گنه کاران را بدعت نهاد و نخستین کسی بود که مردم را تنها با بهتان و گمان می کشت.
او نخستین کسی بود که خوراک دادن در مساجد در ماه رمضان را باب کرد. ولید که علاقه‌ی ویژه‌ای به حجاج بن یوسف داشت همچون او در خون ریزی و ظلم بی باک بود. به دستور ولید بن عبدالملک بن مروان حکم به امام سجاد علیه السّلام در مدینه سم خوراندند (اصول کافی- کلینی- جلد یکم) و ایشان را به شهادت رساندند.
ولید در حالی که همسران بسیار و نوزده پسر داشت در سال ۹۶ هجری قمری در سن ۴۴ سالگی در حالی که جز چند موی سفید در سر و صورت نداشت مرگ به سراغش آمد و در دمشق مدفون گشت.
|
تاریخ درج: 13/03/1396 | کد مطلب: 2 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 905