![Title]( "Title")
پاسخ یک سوال
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
متن سوال
با عرض سلام و خسته نباشید.
سوالی ذهنم را مشغول کرده که دوست دارم با منبع موثق جوابش را بگیرم.
اینکه واقعه‌ی کربلا به چه دلایلی اتفاق افتاد؟
پیشاپیش متشکرم از پیگیری شما!
متن پاسخ
المستغاث بک یا صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجک
با عرض سلام خدمت شما کاربر گرامی
امام حسن مجتبی علیه السلام در صلح نامه با معاویه لعنت الله علیه، مفادی را ذکر کردند از جمله این که:
- حسن بن على علیهما السلام حکومت و زمامدارى را به معاویه واگذار مى کند، مشروط به آنکه معاویه طبق دستور قرآن مجید و روش پیامبر صلی الله علیه وآله رفتار کند.
- بعد از معاویه، خلافت از آن حسن بن على علیهما السلام خواهد بود و اگر براى او حادثهاى پیش آید برادرش حسین بن على علیهما السلام زمام امور مسلمانان را در دست مىگیرد و نیز معاویه حق ندارد کسى را به جانشینى خود انتخاب کند. اما معاویه لعنت الله علیه قبل از مرگ خود پسرش یزید لعنت الله علیه را به جانشینی برگزید و این کار مورد مخالفت مردم و عده‌ای از مشهورین قوم و همچنین امام حسین علیه السلام قرار گرفت چرا که این کار، مخالفت علنی با صلح نامه بود و هم اینکه یزید لعنت الله علیه فردی سگ باز و میمون باز و شراب خوار بود که به صورت علنی فسق می‌کرد.
امام حسین علیه السلام نیز مخالفت خود را بیان داشتند و در مجلسی که معاویه لعنت الله علیه و ابن عباس و برخی از درباریان و خاندان اموی حضور داشتند، معاویه را نکوهش کرده و با اشاره به خلق و خوی یزید، معاویه را از تلاش برای جانشینی او برحذر داشته و به ابطال استدلال‌های معاویه برای جلب بیعت با یزید پرداختند. همچنین در مجلس دیگری که عموم مردم در آن حضور داشتند، یزید لعنت الله علیه را شراب‌خوار و اهل هوا و هوس معرفی کردند.
بالاخره بعد از مرگ معاویه، یزید لعنت الله علیه حکومت را به دست گرفت و در روز نخست، نامه‌ای به حاکم مدینه نوشت و او را از مرگ پدرش مطلع ساخت و به او دستور داد که از حسین بن علی علیهما السلام و عبدالله بن عمر و عبدالرحمن بن ابی بکر و عبدالله بن زبیر به زور بیعت بگیرد و هر کس نپذیرفت گردنش را بزند. امام حسین زیر بار بیعت با یزید نرفتند و شبانه به همراه خانواده و شماری از بنی‌هاشم از مدینه به سمت مکه حرکت کردند.
امام حسین علیه السلام حدود چهار ماه در مکه ماندند. در این مدت دعوت‌نامه‌های اهالی کوفه به دست ایشان می‌رسید. با توجه به دعوت کوفیان و نیز احتمال کشته شدنشان در مکه به دست عاملان یزید لعنت الله علیه، امام روز ۸ ذی‌الحجه راهی کوفه شدند.
یزید لعنت الله علیه که احساس خطر کرده بود، عبیدالله بن زیاد لعنت الله علیه را حاکم کوفه کرد و او توانست کوفیان را از اطراف امام دور کند و مانع حمایت آنها از امام شد. پس از پیمان‌شکنی کوفیان، امام راه خود را به سوی کربلا تغییر داد و آنچه شد که نباید می‌شد.
اما امام حسین علیه السلام هنگام خروج از مدینه وصیت نامه‌ای به برادرشان محمد بن حنفیه نوشتند و هدف خود را چنین بیان داشتند:
من از روی ناسپاسی و زیاده خواهی و برای فساد و ستمگری، خروج نمی‌کنم؛ بلکه اصلاح امّت جدّم را می‌جویم. می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و به سیره جدّم و پدرم علی بن ابی طالب علیه السلام رفتار کنم.
خلاصه کلام این که واقعه‌ی عاشورا اتفاق افتاد چون:
- مردم آن زمانه جایگاه ولایت و امامت را نشناختند و به توصیه‌های پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و در جانشینی امیرالمومنین و اولاد معصومش علیهم السلام و شناخت راه سعادت (به ویژه واقعه ی غدیر)، توجه نکردند.
- مردم شکمهایشان را از حرام پر کردند، لذا در پذیرش حق عناد ورزیدند.
- حب دنیا و طمع مال آن، سبب شد تا چشمانشان را بر حقایق ببندند.
اما:
دقت داشته باشیم که ما نیز در معرض امتحان الهی هستیم و در برابر نعمت ولایت امیرالمومنین و اولاد ایشان علیهم السلام و به ویژه صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه مورد سوال قرار خواهیم گرفت...
خدا نگهدار
|
تاریخ درج: 25/08/1396 | کد مطلب: 6 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 849