معرفی علما و اصحاب
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
آزاد شدهی رسول خدا صلّی الله علیه و آله
ابو رافع نخست برده ی عباس بن عبدالمطلب بود، عباس او را به رسول خدا صلّی الله علیه و آله بخشید. هنگامی که ابو رافع خبر مسلمان شدن عباس را به پیامبر داد حضرت محمد صلّی الله علیه و آله به مژدگانی این پیام او را آزاد کرد. ابو رافع پیش از هجرت مسلمان شد و به همراه تعدادی از مسلمانان و به سرپرستی جعفر بن ابیطالب به حبشه مهاجرت کرد و چندی بعد برای همراهی با پیامبر به مدینه هجرت کرد. ابو رافع به قدری به پیامبر نزدیک بود که پیامبر صلی الله علیه و آله در مورد او فرمودند: «هر پیامبری امینی دارد و امین من ابو رافع است» (الکنی و الالقاب- شیخ عباس قمی - جلد یک - صفحه 77).
حضرت محمد صلّی الله علیه و آله سلمی کنیز خود و قابله ی فرزندانش را به عقد ابو رافع در آورد و چون ابو رافع حکم خانه زاد خانه ی پیامبر را داشت حضرت او را از گرفتن صدقه که بر خانواده ی پیامبر حرام بود نهی کرده بودند.

پس از شهادت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله ابو رافع با امیرالمومنین علیه السّلام بیعت کرد. در مدینه شروع به جمع آوری و تدوین احادیث رسول خدا صلّی الله علیه و آله کرد و کتاب السنن و الاحکام و القضایا را گرد آوری نمود. این کتاب نخستین کتاب فقهی نوشته شده است و در آن باب هایی از نماز و روزه و حج و زکات از قول پیامبر صلّی الله علیه و آله و امیرالمومنین علیه السّلام آورده شده است (رجال نجاشی- صفحه 4).
اهمیت این کتاب آن جا روشن می شود که ابو رافع هنگامی به چنین نگارشی دست زد که نوشتن حدیث و ضبط گفتار پیامبرصلّی الله علیه و اله از نظر دستگاه خلافت اسلامی جرم بزرگی به شمار می رفت و خلیفه ی دوم برای جلوگیری از نوشتن احادیث پیامبر صلّی الله علیه و اله طی بخشنامه هایی به تمام مناطق اسلامی دستور داده بود: «هرکس حدیثی از پیامبر نوشته باید از بین ببرد» ( کنزل العمال - جلد 5- صفحه 239).
در 85 سالگی زمین و خانه اش را در خیبر و مدینه فروخت و در رکاب امیرالمومنین علیه السّلام به کوفه مهاجرت کرد. خود در این باره می گوید: «سپاس خدای را که به منزلتی دست یافتم که هیچ کس به آن نرسید. دو بیعت کردم در عقبه و رضوان و به سوی دو قبله نماز گزاردم و سه بار هجرت کردم» (رجال نجاشی- صفحه 4).
در کوفه خزانه دار بیت المال شد و دو فرزندش عبیدالله و علی دبیری امیرالمومنین علیه السّلام را می کردند. پس از شهادت امیرالمومنین علیه السلام، در 90 سالگی به همراه امام حسن علیه السّلام به مدینه بازگشت وامام او را در منزل خود سکنی دادند. مرگ او را در همان سال گزارش نموده اند (رجال نجاشی- صفحه 4).
بحر العلوم در کتاب تنقیح المقال آورده است: «خاندان ابو رافع از پاک باز ترین و معروف ترین خاندان شیعه بوده و در ایمان و اسلام سوابق درخشانی داشته و گام های بزرگ و پر ثمری در این راه برداشته اند.»

|
تاریخ درج: 14/12/1396 | کد مطلب: 9 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 1121