![Title]( "Title")
معرفی ادعیه
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
زیارت ناحیه مقدسه معروفه
... أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّریبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّلیبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضیبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاْجْسامِ الْعارِیَةِ فِى الْفَلَواتِ ...
«سلام بر محاسن به خون خضاب شده، سلام بر گونه ی خاک آلود، سلام بر لبی که با نی زده شد، سلام بر سری که بالای نیزه شد و سلام بر اجسادی که برهنه در بیابان رها شد.»
ناحیه ی مقدسه اصطلاحی است که شیعیان از زمان امام هادی علیه السلام تا پایان غیبت صغری برای اشاره به امام معصوم استفاده می کردند و از آن جایی که این زیارتنامه را یکی از نائبان خاص امام زمان عجل الله فرجه الشریف نقل کرده است آن را زیارت ناحیه مقدسه می نامند.
دو زیارت به این نام وجود دارد یکی زیارت ناحیه مشهور یا معروفه و دیگری که زیارت الشهدا نام دارد و در آن نام یاران امام حسین علیه السلام و قاتلان آن ها آمده است . زیارت ناحیه مقدسه معروفه با سلام بر بیست و دو پیامبر و اهل بیت رسول خدا صلی الله و علیه و آله آغاز می شود و با سلام بر امام حسین علیه السلام و یارانشان ادامه می یابد. در این زیارت نامه از زبان امام زمان علیه السلام فرزند سید الشهدا علیهما السلام شرحی از اوصاف و کردار امام را می شنویم .
سپس به توصیف واقعه ی عاشورا می پردازند«.... و آن ملعون لشکریانش را فرمان داد تا تو را از آب منع نموده و از هیچ گناهی در مورد تو خودداری نکردند و تو آزار و اذیت های فراوانی را تحمل نمودی آن چنان که فرشته ها از صبر و شکیبایی تو به شگفت آمدند. پس دشمنان از همه طرف به تو هجوم آوردند......»
آن‌گاه در این زیارت با زبانی سوزناک مصیبت های بعد از شهادت امام حسین علیه السلام را به تصویر می کشد و می گوید:«..... و سر مقدست بر نیزه بالا رفت ، اهل و عیالت چون بردگان به اسیری رفتند ،... دستانشان به گردن ها زنجیر شد و در میان بازارها می گرداندند...»
سپس در این زیارت بازتاب مصیبت کربلا را در هستی و جهان به نمایش می گذارند:«... چه این که با کشتن تو اسلام را کشتند... خبر کشته شدنت را به جد و مادر و پدرت رساندند و حورالعین به جهت تو به سر و صورت زدند و در عزای تو آسمان و ساکنانش ، بهشت ها و نگهبانانش ، کوه ها و کوهپایه ها ، دریاها و ماهیانش ... خانه ی کعبه و مقام ابراهیم و حل و حرم جملگی گریستند....»
این زیارت با توسل به ائمه و دعا به درگاه خداوند پایان می یابد:« بار‌الها شکر نعمتت بر من را روزیم کن و گفته ی من را در میان مردم شنونده نما و عمل مرا به نزد خویش بالا بر...»
قدیمی ترین منبع موجود این زیارت کتاب المزار الکبیر ابن المشهدی در سال 595 قمری است که این زیارت را با حذف سند نقل کرده است و علامه مجلسی آن را در بحارالأنوار به نقل از شیخ مفید آورده است.
منابع
(1) دانشنامه امام حسین علیه السلام جلد 12 صفحه 271
|
تاریخ درج: 01/07/1397 | کد مطلب: 6 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 970