![Title]( "Title")
معرفی علما و اصحاب
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
حسین بن موسی بن جعفر علیهم السلام
حسین، فرزند امام موسی کاظم علیه السلام بود و نام مادرش ام ولد. او در زمان شهادت امام موسی کاظم علیه السلام تنها سه یا چهار سال داشت. ام ولد مادرش از محدثان بزرگ شیعی بود و روایات زیادی را از همسرش روایت می‌کرد و حسین این احادیث را با واسطه از او نقل می‌کند.
حسین بن موسی علیهما السلام همیشه از برادر بزرگ تر خود امام رضا علیه السلام حمایت نمود و هنگامی که امام رضا علیه السلام به خراسان سفر کردند او در مدینه در کنار امام جواد علیه السلام ماند و حامی ایشان بود. در ان دوران که امام جواد علیه السلام در سنین کودکی تنها در مدینه بودند، وقتی از ایشان سوال شد کدام یک از عمو هایت بیشتر به شما احسان می‌کند و شما را حمایت می‌کند؟ پاسخ فرمودند حسین بن موسی بن جعفر(قرب الاسناد- حمیری- صفحه ۳۷۸).
ایشان کمی قبل از رسیدن خبر شهادت امام رضا علیه السلام راهی خراسان شد. ولی قبل از آن در مدینه جزو راویان حدیث و مدافع سرسخت امام جواد علیه السلام بوده است. سن او آن هنگام حدود ۲۴ تا ۲۵ سال بود. آن طور که از روایات باقی مانده است، ایشان هیچ گاه نتوانستند امام رضا علیه السلام را دوباره زیارت کنند. برخی محل شهادت او را در شیراز می‌دانند و برخی بقعه‌ای که در شهر طبس است به او منسوب می‌دانند. بقعه آن بزرگوار در شیراز مشهور به علاءالدین حسین و در طبس معروف به مفقود است. علمای علم انساب معتقد هستند که از ایشان فرزندی به یادگار نمانده و برخی دیگر دو پسر به نام‌های ابوالقاسم و عبیدالله را فرزندان او می‌دانند ( معارج الوصول-الزرندی).
|
تاریخ درج: 01/10/1397 | کد مطلب: 6 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 865