{أَلا إنَّ أعْدائَهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ الْغاوُونَ إخْوانُ الشَّیاطِینَ یُوحِی بَعْضُهُمْ إِلَی بَعْضٍ زُخْرُفَ القَوْلِ غُرُوراً. (انعام (۶): ۱۱۲.)}

«سُفَهاء» جمع سَفیه و به معنای بی‌خردان است. «الْغاوُونَ» کسانی هستند که گمراه‌اند و گمراه‌کننده‌اند. «إخْوانُ الشَّیاطِینَ»: همکاران و برادران شیطان‌ها هستند. آن‌قدر به شیطان‌ها نزدیک هستند که گویی با شیاطین برادرند که پدران و مادرانشان یکی است.
«یُوحِی بَعْضُهُمْ إِلَی بَعْضٍ زُخْرُفَ القَوْلِ غُرُوراً» قسمتی از آیه ۱۱۲ سوره انعام است و معنای آن ایگونه است که: دشمنان ائمه علیهم السلام کسانی هستند که برخی از آن‌ها به برخی دیگر از آن‌ها سخنان مزخرف و باطل می‌رسانند، درگوشی می‌گویند و منتقل می‌کنند تا یکدیگر را و دیگران را فریب دهند.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه