![Title]( "Title")
قرارهای اخلاقی
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
قناعت ----- چه کسی خوشبخت‌تر است؟
عصر و زمانی که ما در آن زندگی می‌کنيم را شايد بتوان دوره بی‌خيری يا بی‌خبری نام نهاد. در اين زمان هر کس گرفتار خود و مشکلات اقتصادی خودش است و هر کس در لاک زندگی خود فرو رفته است. نه کسی از همسايه و رفيق و مشکلات او با خبر است و نه در فکر زندگی اقوام و خويشان، خواهران يا برادران خود می‌باشد. به همين جهت روز به روز فاصله‌ها زيادتر می‌شود و تفاوت در زندگی‌ها نمايان‌تر مي‌گردد.
شما گاهی در مسير خود با دقت به اختلاف سطح در جنوب و شمال شهر نگاه کنيد و درباره آن فکر کنيد. شايد اگر از ابتدا هرکس به فکر همسايه ديوار به ديوارش بود هرگز چنين تفاوت و اختلافی پديد نمی آمد. يا اگر هرکس به آن چه داشت راضی و خشنود می شد و در پی بيشتر از اين و زياده طلبی نبود، اين همه خرج بيهوده و هزينه بی جا پديد نمی‌آمد تا عده ای را در حسرت بسوزاند و يا از زندگی و دارائي‌شان ناراضی سازد.
حال از خود بپرسيد در حقيقت کدام زندگی شيرين تر است و چه چيز مايه خوشبختی است؟ آن که در زندگی به معنويات پرداخته و شب هايش را به راز و نياز و خلوت با خداوند می گذراند و يا آن کس که شب تا صبح را به حساب و کتاب و برآورد هزينه ها می گذراند؟
آن که از نعمت ها و دارايي هايش لذت می برد و استفاده می کند و يا آن که دائما" غصه ناداری ها را می خورد و به آن چه ندارد می انديشد؟
اگر خوب فکر کنيم و بيانديشيم، خواهيم دانست که به هر حال ايمان و اعتقاد است که هميشه با ما می ماند و نه تنها اين دنيا که آن دنيا هم به فرياد ما می رسد و برای ما سعادت می آورد. پس به آن چه داريم راضی و قانع باشيم و خدا را برای آن شکر گوييم. از همه مهم تر نعمت خداشناسی و ولايت را به خود گوشزد کنيم و دائما" خداوند را به خاطر اين نعمت سپاس گوييم. همواره از خداوند بخواهيم که در همه حال فقر يا ثروت، دارايي يا نداری، معرفت و محبت امام زمان علیه السلام را از ما نگيرد که اگر او و ارتباط و پيوند با او در دل هايمان زنده باشد، در هر حالتی خوشبخت و سعادت منديم.
|
تاریخ درج: 02/02/1398 | کد مطلب: 1 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 163