در مسیر عبودیت
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
بهترین قانون
دین ما اسلام است. کلمهی «الاسلام» معرفه است، یعنی اسلام خاص و ما انسانها نیز عبد هستیم. عبد در مقابل رب قرار دارد.
در قرآن کریم رب را از زبان حضرت موسی و حضرت هارون علیهما السلام در سورهی مبارکهی طه آیه ۵۰ این گونه معرفی کرده است:
«رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى، رب ما کسی است که به هر موجودی آفرینش مخصوص خود را داده، سپس آن را هدایت کرده است.»
موسی و هارون در نزد فرعون چنین گفتند که پرورگار ما انسان ساز است، کسی که این انسان را ساخته پس بهترین هدایتگر هم خود اوست. یعنی خداوند هم خلق میکند و هم قانون زندگی میدهد. خداوند تبارک و تعالی دنیا و انسان را با تمام پیچیدگیهایش خلق کرده است و به تمام زوایای وجودیاش آگاهی دارد.

سپس خداوند قانون این ساختهی خود را برای نگهداری و ابلاغ به دست مطمئن ترین افراد یعنی پیامبران میسپارد. پیامبر خاتم صلی الله علیه و اله نیز این قوانین را به امیرالمومنین علیه السلام میسپارند که بعد از ایشان نسل به نسل به فرزندان برگزیدهشان بسپارند تا آن زمان که این قانون به دست امام زمان ارواحنا فداه رسیده است. خداوند مبلغ و مفسر دین و قانونش را معرفی کرده تا انسانها هر توضیحی را که از او میخواهند بپرسند.
چنان که در سورهی حشر آیه ۷ میفرماید: «مَا آَتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا، آن چه رسول برای شما آورده بگیرید و از آن چه نهی کرده خودداری کنید.»

|
تاریخ درج: 28/03/1398 | کد مطلب: 1 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 219