معرفی اماکن مذهبی

به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز نجف اشرف زمانی که امیرالمؤمنین علیه السّلام به شهادت رسیدند، امام حسن علیه السّلام بنا بر وصیت پدر، ایشان را شبانه و در مکانی نامعلوم که خداوند از پیش مشخص کرده بود به خاک سپردند تا خوارج و یاران معاویه امکان جسارت به مرقد و قبر مطهر را نیابند و کسی از محل دفن ایشان جز نزدیکان و یاران مخلص خبر نداشت. این پیش بینی برای بی احترامی به قبر حضرت به وقوع پیوست و حجاج بن یوسف ثقفی ۳۰۰۰ قبر را برای پیدا کردن قبر ایشان نبش کرد (مشهد الامام علی فی نجف - سعاد ماهر). امام صادق علیه السّلام در زمان منصور عباسی سال ۱۳۵ قمری برای نخستین بار مکان قبر را نمایان کردند (الارشاد - شیخ مفید). هنگامی که ابوبصیر از ایشان محل قبر امیرالمومنین علیه السّلام را سوال کرد حضرت فرمودند: «پدرم در قبر پدرش حضرت نوح علیه السّلام به خاک سپرده شده است و هرگاه حضرت را زیارت کردی بدان که حضرت آدم و نوح علیهما السّلام را نیز زیارت کرده ای.» (وسائل الشیعه - جلد ۱۴). آرامگاه امیرالمومنین علیه السّلام در منطقه‌ای به نام الغری (نجف کنونی) قرار داشت. حضرت در زمان حیات زمین‌های مابین حیره و خورنق را خریداری کرده بودند و بیان کرده که پیامبرصلی الله علیه و آله فرمودند ۷۰ هزار نفر از این سرزمین بدون حساب محشور می‌شوند (یاقوت حموی - به نقل ابن شهر آشوب). نخستین بقعه و بنا بر فراز قبر امیرالمومنین علی علیه السّلام در زمان خلافت هارون الرشید در سال ۱۶۵ قمری ساخته شد. این بنا از سنگ و آجر سفید ساخته شده بود. پس از آن، شهر نجف توسعه یافت و علویان و شیعیان دسته دسته در آن ساکن شدند. متوکل در زمان زمامداری خود قبر امیرالمومنین علیه السّلام را ویران کرد. پس از او محمد بن زید طبرستانی در سال ۲۸۷ عمارتی باشکوه ساخت که صحن آن ۷۰ حجره داشت. پادشاهان آل بویه ترمیم حرم را ادامه دادند. عضدالدوله خود در نجف ساکن شد و به توسعه‌ی حرم نظارت کرد. سال ۷۵۵ آتش سوزی باعث شد تزیینات چوبی حرم آسیب ببیند و متاسفانه دو قرآن به خط مبارک امیرالمومنین علیه السّلام در آتش سوخت. با روی کار آمدن حکومت صفوی در ایران شاه اسماعیل و شاه عباس بار دیگر حرم را ترمیم و گنبد سبز رنگی بر فراز آن ساختند و رواق‌های آن را از فرش‌های گران بها پوشاندند. بنای اصلی حرم که امروزه مشاهده می‌کنیم از زمان شاه صفی مانده که معماری آن را شیخ بهایی انجام داده است. نادر شاه در سال ۱۱۶۵ کاشی‌های حرم را با خشت طلا عوض کرد و گنبد حرم را زرین کرد. در زمان قاجاریه تعمیرات ادامه پیدا کرد و ضریح نقره و شیشه‌های رنگی و سنگ‌های قیمتی به تزیینات حرم اضافه شد. روی قبر صندوقی از ساج خاتم اهدایی شاه اسماعیل است و از آن دوران تا کنون تزیینات زیادی به آن اضافه شده است. در هجوم ارتش بعث در سال ۱۹۹۱ میلادی این صندوق آسیب دیده و آثار خرابی هنوز مشاهده می‌شود. گرداگرد صحن مطهر اتاق هایی قرار دارد که همگی آرامگاه بزرگانی چون علامه حلی، مقدس اردبیلی، علامه شوشتری، شیخ انصاری، آخوند خراسانی، شیخ طوسي، شیخ نراقی، شیخ عباس قمی و... می‌باشد رواق حضرت ابوطالب با ۱۲۰۰ متر وسعت با گچبری‌ها و آیینه کاری‌های هنرمندان ایرانی در سال ۱۳۹۰ شمسی به روی زائران گشوده شد. هم اکنون نیز صحن جدیدی با نام فاطمه زهرا سلام الله علیها در بالای سر حضرت در حال ساخت می باشد. این صحن که بزرگ ترین صحن سرپوشیده‌ی جهان می‌باشد توسط اساتید دانشگاه شهید بهشتی طراحی گردیده و در حال ساخت است، ولی هنوز به مرحله‌ی بهره برداری نرسیده است.   خاک نجف دوباره دو چندان بها گرفت            با نام صحن حضرت زهرا صفا گرفت گویی عیان شده به نجف قبر گمشده        زین رو دل شکسته ی یاران شفا گرفت

تاریخ درج: 30/10/1394 | کد مطلب: 1 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 630