شرح جمله ای از خطابه ی غدیر

به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز « ألا ! إنَّهُ لا « أميرَالْمُؤْمِنينَ » غَيْرَ أَخی هذا، ألا ! لاتَحِلُّ إمْرَةُ الْمُؤْمِنينَ بَعْدی لأحَدٍ غَيْرِهِ.» آگاه باشید! که هیچ کس فرمانروای اهل ایمان نیست، غیر از این برادرم، و آگاه باشید! لقب امیرالمؤمنین بعد از من برای کسی جز علی حلال نیست. امیرالمؤمنین مطلق است؛ یعنی او فرمانده ی همه ی ایمانیان  قبل ، همزمان و بعد از خودش است. پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله که اوّلین مخلوق خداست و در کلّ عالم خلقت استثناست و معلّم امیرالمؤمنین علیّ بن ابی طالب علیه السّلام است بحثی نیست؛ امّا این که علی علیه السّلام امیر و فرمانروای کلّ مؤمنین است، (ال) واژه‌ی المؤمنین استقرار است؛ یعنی پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله به امر خداوند لقب امیرالمؤمنین را فقط اختصاصاً برای علیّ بن ابیطالب علیه السّلام فرمودند. و فرمودند این لقب برای هیچ کس حلال نیست، حتّی ائمّه‌ی دیگر!   البتّه برای هر کدام از ائمّه اطهار علیهم السّلام اختصاصاً القاب و رسالت‌های خاص و جداگانه‌ای تعریف شده است؛ مانند تشکیل حکومت جهانی امام زمان ارواحنا فداه؛ امّا اطلاق لقب امیرالمؤمنین برای ایشان هم جایز نیست. نکته‌ی جالب توجّه این که حضرت در این خطابه هشت بار تأکید کردند که لقب امیرالمؤمنین فقط به علی علیه السّلام اختصاص دارد و در روایات دیگر هم این اختصاص را بیان فرموده‌اند. متأسفانه خلفا با علم به این که می‌دانستند این لقب اختصاص به علی علیه السّلام دارد، این لقب را به سرقت برده و برای خودشان اطلاق کردند. از زمان خلیفه‌ی اوّل شروع شد تا معاویه و پس از او این لقب را بیشتر جا انداختند. لذا تاریخ را که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم اطلاق لفظ امیرالمؤمنین به معاویه، به یزید و پس از آن‌ها خیلی بیشتر رایج و تبدیل به فرهنگ شده است. این علی رغم این همه تأکیداتی است که حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله در این باره فرموده بودند!

تاریخ درج: 01/03/1395 | کد مطلب: 3 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 652