![Title]( "Title")
معرفی دشمنان
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
بدترین همسایه
منزل پیامبر صلّی الله علیه و آله در مکه میان خانه ی ابولهب و عقبه بن ابی معیط واقع شده بود. این دو نفر به قول رسول خدا بدترین همسایگان بودند.
عقبه بن ابی معیط با این که نشان بزرگی قریش بر سینه داشت، ولی نسب واقعی اش به روستایی در لبنان می رسید. او در کودکی توسط یکی از قریشیان به فرزند خواندگی قبول شده بود. عقبه قبل از بعثت با رسول خدا صلّی الله علیه و آله رفت و آمد بسیار داشت و هر بار که از سفر باز می گشت، پیامبر صلّی الله علیه و آله را به مهمانی و بزم ورودش دعوت می کرد. در آغاز بعثت عقبه در سفر بود و هنگامی که مانند همیشه پیامبر صلّی الله علیه و آله بر سر سفره ی او حاضر شدند از او خواستند که اسلام بیاورد وگرنه بر سر سفره ی او نخواهند نشست. عقبه به سرعت اسلام آورد و شهادتین را بر زبان آورد.
کمی پس از آن ابوجهل و امیه که از دوستان نزدیک عقبه بودند او را از کار خود پشیمان کردند و عقبه از اسلام خود باز گشت. به این ترتیب او اولین مرتد و بازگشته از راه حق می باشد (جامع البیان- محمد جریر طبری).
عقبه برای آن که پشیمانی خود را از قبول اسلام ثابت کند از هیچ کاری در آزار و اذیت پیامبر و مسلمانان کوتاهی نمی کرد. از آن جایی که همسایه ی پیامبر صلّی الله علیه و آله در مکه بود هر روز صبح فضولات حیوانات و حتی مدفوع انسان بر درب خانه ی حضرت محمد صلّی الله علیه و آله می ریخت.
یک بار زمانی که سجده ی رسول خدا صلّی الله علیه و آله در نماز طولانی شد عقبه به تشویق ابوجهل شکمبه ی شتر بر سر ایشان ریخت و با حضور خود در آن جا اجازه نمی داد کسی به پیامبر صلّی الله علیه و اله نزدیک شده و آن ها را از پشت پیامبر بتکاند. تنها فاطمه ی کوچک سلام الله علیها جرات نمود و جلو آمد و سر و پشت پدر را که در سجده بودند، از فضولات پاک نمود (انساب الاشراف- جلد یک).
شغل عقبه شراب فروشی در مکه بود ولی دست از کسب و کار کشیده بود و تمامی وقت خود را صرف آزار مسلمانان می کرد. او که نعمت اسلام را یافته بود ولی از آن دست کشیده بود در بین تازه مسلمانان به سفیه ترین قریش معروف شده بود. عقبه یک بار جسارت را به حدی رساند که عبای خویش را بر گردن پیامبر انداخته و پیچانده و سعی داشت به جان ایشان صدمه بزند. عقبه بن ابی معیط از کسانی بود که کفار را برای جنگ با پیامبر صلّی الله علیه و آله بسیار تشویق نمود و با وعده ی پول و مقام در آماده کردن لشکر کفار در جنگ بدر، نقش مستقیم و موثر داشت. او در جنگ بدر اسیر شد ولی بر خلاف سایر اسرا پیامبر او را به مرگ محکوم کرد.
علت حکم اعدام او بر خلاف برخی شایعات توهین او به پیامبر صلّی الله علیه و آله و انداختن آب دهان به صورت ایشان نبود، بلکه در پایان جنگ پیامبر صلّی الله علیه و آله به وضوح تاکید کردند که علت اعدام عقبه بن ابی معیط ارتداد او و خروج او از دین، بعد از گفتن شهادتین، بوده است (زندگی پیامبر صلّی الله علیه و آله - آیت الله بروجردی-/جامع البیان فی تفسیر القرآن- محمد جریر طبری).
|
تاریخ درج: 14/07/1395 | کد مطلب: 2 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 1380