![Title]( "Title")
معرفی علما و اصحاب
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
جندب بن زهیر ازدی
جندب بن زهیر ازدی غامدی، معروف به جندب الخیر از اصحاب رسول خدا صلّی الله علیه و آله بود. او که از بزرگان کوفی بود از همان هنگامه‌ی انتخاب عثمان به عنوان خلیفه‌ی سوم به نزد امیر المومنین علیه السّلام آمد و از ایشان خواست که بر علیه عثمان قیام کنند .
حضرت او را به صبر فرا خواندند و فرمودند: «جندب بدان حتی دو درصد این جماعت پس از قیام، مرا یاری نخواهند کرد» جندب حرف حضرت را گردن نهاد و پس از خارج شدن از محضر ایشان به همگان از صبر امیرالمومنین علیه السلام و علل سکوت ایشان می‌گفت (سیر العلام النبلاء).
در همان سال‌ها هنگامی که حکومت کوفه به ولید بن عقبه رسید، به دستور ولید ساحری را در صحن مسجد کوفه آورده بودند و او سحر خویش را به نمایش عموم گذاشته بود. جندب در این میان بسیار خشمگین گشت و ساحر را با یک ضربت شمشیر به هلاکت رساند.
ولید که از به هلاکت رسیدن ساحر آن هم در حضور خویش بسیار عصبانی بود، جندب را به زندان کوفه انداخت و تصمیم داشت او را در زندان به قتل برساند. زندانبان کوفه جندب را فراری داد و جندب راهی مدینه شد. در آن جا امیر المومنین علیه السّلام وساطت وی را پیش عثمان نمودند و جان او را نجات دادند (اسد الغابه- جلد ۳). جندب به همراه مالک اشتر در مدینه به قدری از معایب عثمان گفتند که عثمان او را به شام تبعید کرد. جندب در شام ماند تا هم زمان با خلافت امیر المومنین علی علیه السّلام، خود را در کوفه به ایشان رسانید.
جندب در جنگ جمل فرمانده‌ی قسمتی از ارتش امیرالمومنین علیه السّلام بود و در جنگ چنان رشادت ورزید که تمامی دشمنان با شنیدن نام او و مالک اشتر فرار می‌کردند.
جندب در جنگ صفین نیز در کنار امیرالمومنین علیه السّلام حضور داشت. سرانجام جندب در همین جنگ در حالی که در رکاب حضرت با لشکر معاویه می‌جنگید به شهادت رسید.
امام باقر علیه السلام فرموده اند:«سه نفر از تابعین بودند که در جنگ صفین به شهادت رسیدند و با آن که رسول خدا صلّی الله علیه و آله را ندیده بودند، بهشت را برایشان شهادت داد. ایشان اویس قرنی، زید بن صوحان عبدی و جندب الخیر ازدی بودند» (الاختصاص -صفحه ۸۲).
|
تاریخ درج: 14/02/1396 | کد مطلب: 3 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 901