![Title]( "Title")
معرفی اماکن متبرکه
به نام خداوند همه مهر مهرورز
قبرستان ابن بابویه
این گورستان نخستین گورستان شهر ری و دومین گورستان تهران است که در سال ۱۳۷۵ ثبت ملی شد. در عهد سامانی در این مکان گورستانی بود که بر اثر سیل تخریب گشت و پس از آن بر اثر حمله‌ی مغول به ایران به صورت مخروبه‌ای در آمد و در زیر خاک‌ها پنهان ماند.
در زمان ناصرالدین شاه این محل به صورت باغ بزرگی در آمده بود و در آن کشاورزی و باغداری می‌شد. هنگام تعمیرات باغ به سردابی رسیدند که در آن اجساد متعددی پیدا شد. هنگامی که به بررسی آن پرداختند از سنگ بر روی گور پی بردند که این پیکر سالم متعلق به شیخ صدوق یا همان محمد بن بابویه می‌باشد که ۸۰۰ سال قبل در این محل دفن شده است.شیخ صدوق از بزرگترین محدثان شیعه در عصر غیبت کبری بوده اند. پس از این کشف بقعه‌ی شیخ صدوق در این محل ساخته شد. بقعه‌ی امروزی شیخ صدوق در زمان فتحعلی شاه ساخته شد اما به جز کتیبه‌ای که در آن آیات قرآن به خط یکی از خوشنویسان معروف دوره‌ی قاجار نگاشته شده، هیچ اثر دیگری از قدمت این آرامگاه وجود ندارد.
در نزدیکی آرامگاه شیخ صدوق و در فاصله‌ی نزدیک در ورودی ابن بابویه بقعه‌ی حاج ابوالحسن جلوه معروف به طباطبایی حاکم و عالم شیعی قرن سیزدهم قرار دارد. این بقعه با معماری زیبایی در هشت ستون با ایوان و طاق شبیه به آرامگاه حافظ ساخته شده است و مزار شیخ و شاگردانش در آن قرار دارد.
بزرگانی چون رجبعلی خیاط، محمد طاهر تنکابنی، شیخ محمد حسین زاهد، غلامرضا تختی، رحیم موذن زاده، سید مهدی میرزایی نوه‌ی میرزای شیرازی، علی اکبر دهخدا، شیخ محمود تولایی، محمد جعفر اسلامی و سید جعفر دین پرور و بسیاری از بزرگان دین و رجال سیاسی در این گورستان به خاک سپرده شدند.
مزار شهدای قیام ۳۰ تیر کمی پایین‌تر از مزار فاطمی است و نظم و چینش خاص سنگ‌هایشان و کتیبه تخریب شده در مقابل آنها به اولین نگاه توجه را جلب می‌کند. ۲۵ تن از شهدای ۳۰ تیر در سکویی کنار هم دفن شده‌اند. مصدق نیز وصیت کرده بود که او را در کنار این شهدا دفن کنند اما با مخالفت شاه این کار انجام نشد..
این آرامگاه از گذشته‌ها اهمیت ویژه سیاسی و مذهبی یافته و بسیاری از چهرهای دنیای ادب و عرفان و سیاست وصیت کرده بودند که در آن دفن شوند.
بقعه ابن بابویه ۵ دی ۱۳۷۵ با شماره ثبت ۱۸۱۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده است. وزارت کشور سال ۱۳۷۳، دستور منع دفن مردگان را در این محدوده صادر کرد. گرچه تاریخ نگاشته شده بر برخی از سنگ‌ها حکایت از این دارد که هنوز معدود مردگانی هستند که در این آرامگاه دفن می‌شوند و کم نیستند سنگ‌هایی که می‌توانی عنوان "رزرو" حک شده روی آنها را ببینی.
پس از آن، طرح‌های بسیاری از سوی شهرداری برای عمران این گورستان پیشنهاد شد ولی سرانجام طی اجرای طرح «احداث باغ مشاهیر»، با این استدلال که اجرای این طرح نیازمند از بین بردن مقبره‌ها و هم‌سطح‌سازی زمین آرامگاه ابن بابویه‌است، در حدود ۴۰۰ (به‌معنای دقیق‌تر همه بجز سه تا) مقبره خصوصی و خانوادگی، با معماری زیبا که نمادی از هنر ایران را با قدمتی طولانی به تصویر درآورده بودند، به‌طور کامل تخریب شدند.
|
تاریخ درج: 14/02/1396 | کد مطلب: 5 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 962