«قاصِمُ کُلِّ جَبّارٍ عَنِیدٍ وَ مُهْلِکُ کُلِّ شَیْطَانٍ مَرِیدٍ»
«اوست شکنندهی هر ستمگرِ باطل گرا و نابودکنندهی هر شیطانِ سرکش است.»
«مَرید» از مَرَدَ به معنای شیطان سرکش است؛ یعنی شکنندهی هر پادشاه ظلم کننده و مجبور کنندهی عنود و هلاککنندهی شیطانِ سرکش است.
پادشاهان عنود و شیطانهای مارِد و سرکش، سرانجام - دیر یا زود - شکسته و هلاک خواهند شد. «جَبّار» به دو معناست. یکی از اسمهای خدا جَبّاراست به معنای جبرانکننده و تسخیرکننده. وقتی اسم پادشاهان جَبّارمیشود، معنایش این است که این پادشاه کسی است که مردم را بازور و اجبار به حکومت و اطاعت از خود وامیدارد. صفت جَبّاردر مورد بشر، صفت بدی است، ولی در مورد خداوند متعال کمال است؛ چراکه خداوند متعال مُسخّرِ کل، خالق کل و قادر کل است.
معنای دیگر جبّار در مورد خداوند، جبرانکنندهی شکستگیها و ناموفقیّتهاست. ناموفقیّتهای بشر و موجودات دیگر را خداوند جبران میکند.
«مُهلِکُ کُلِّ شَیطانٍ مَریدٍ»: خداوند متعال بالاخره شیطانها را زمانی هلاک میکند. زمانش معلوم نیست؛ ولی سرانجام، قطعاً شیطانهای سرکش را به هلاکت میافکند.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه