سخن سردبیر
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
وقتی سخن از مادر به میان می آید، ناخود آگاه، محبت، صمیمیت، از خودگذشتگی، فداکاری و بسیاری صفات نیک دیگر، به ذهن ما می رسد.
زیرا هر یک از ما خاطرات بیشماری از لطف و محبت و گذشت مادر به یاد داریم. و می دانیم خداوند بزرگ مِهرورز در قرآن کریم بارها نیکی به والدین را سفارش نموده و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه معصومین علیهم السلام نیز احسان به پدر و مادر بخصوص مادر را از وظائف قطعی فرزندان برشمرده اند. امیدواریم که ما و همراهان غدیری ما در کسب رضایت والدین کوشا باشیم.
همین چند روز پیش که مصادف با سال روز شهادت حضرت رضا علیه السلام بود، روایت آن حضرت در توصیف جایگاه امام، را ملاحظه می کردم.
آن جا که فرموده اند: امام همدم و رفيق، پدر مهربان، برادر برابر، مادر دلسوز به كودك، و پناه بندگان خدا در گرفتارى سخت است..
قدری تأمل در بیان امام علیه السلام کردم. امام حتی در توصیفات خود عبارت " مانند و مشابه "به کار نبرده اند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز در روایتی خود و علی علیه السلام را پدران امت خوانده اند.
به فکر رفته ام، پس چرا آنانی که از نزدیک سخنان پیامبر و معصومین علیهم السلام را در بیان این فضیلت ها شنیدند و بسیاری هم از نزدیک شاهد لطف و کرم بی پایان آن ها بودند، بعد از شهادت پیامبر صلی الله علیه و آله، قدر علی علیه السلام و امامان را نشناختند و آن طور در حق آنان و بلکه در حق انسانیت ظلم کردند؟! با این که کمتر از 80 روز قبل در روز غدیر، آن خطبه ی بی نظیر را در سفارش به ولایت و امامت علی علیه السلام از زبان رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیده بودند، خود را به غفلت زدند و در همین روزها به خانه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها یورش بردند و . . .
رهبران منحرفین، همان مصداق آیه مبارکه قرآن هستند که مردم را از راه خدا باز می دارند.(1)، علی علیه السلام همان است که پیامبر صلی الله علیه و آله بارها اوصاف او را برشمرده و در جای جای خطابه ی غدیر نیز فضائل ایشان را ذکر کرده اند، از جمله فرمودند: ... هان مردم! او را برتر دانید، هیچ دانشی نیست مگر این که خداوند در جان من قرار داده و من تمامی آن را در جان علی امام پرهیزکاران، ضبط کرده ام.
اما منحرفین و بانیان سقیفه موجب شدند تا همین علی علیه السلام به جای قرار گرفتن در مسند رهبری مسلمانان، به کشاورزی و حفر چاه و ... روی آورد.
نتیجه اقدام سقیفه بدان جا رسید که رفته رفته مردم از برکت شرفیابی خدمت امامان معصوم علیهم السلام و بهره مندی از وجود مبارک آنان محروم شدند و هر یک را به گونه ای به شهادت رساندند و امام یازدهم حضرت امام حسن عسکری علیه السلام را نیز در محیط نظامی تحت نظر داشتند و در نهایت در هشتم این ماه به شهادت رساندند.
پس از شهادت پیامبر اکرمصلی الله علیه و آله، تنها تعداد اندکی از مسلمانان در پاسخ به دعوت علی علیه السلام و فاطمه زهرا سلام الله علیها، سر خود تراشیدند و گوش به فرمان امام خود بودند. و امروز و این روزگاران امام غائب از نظر ما نیز در هر روز و هر لحظه، شیعیان و بلکه همه انسان ها را به یاری فرا می خوانند. اما این بار از ما نخواسته اند تا چونان سلمان و ابوذر و مقداد، سر بتراشیم، بلکه می خواهند تا در هر حال به یاد ایشان باشیم و تقوی پیشه کنیم و دیگران را با ایشان آشنا کنیم. که اگر چنین نباشد، گمراه و زار خواهیم بود. ایشان آنی از توجه به انسان ها به ویژه شیعیان خود غافل نیستند و با قلب وسیع خود تمامی دعوت های آن ها را لبیک می گویند.
نکند به غیبت اماممان عادت کنیم!
غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد از شما دور شدن زار شدن هم دارد
منابع:
(1) آیه 19 سوره هود: الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ